عقاید

در حالیکه آموزه اصلی دین اسلام برتری تقوا و عمل صالح بر اصل و نسب است چرا ما شیعیان اعتقاد داریم که امامان ما در دوازده نسل پیاپی همگی صالح ترین و شایسته ترین افراد زمانه بوده اند حتی اگردر زمان انتصاب به امامت به سن رشد هم نرسیده باشند. آیا این آموزه بیشتر شباهت به سیستم موروثی پادشاهی ندارد؟

در مجلسی شنیدم که گفتند حضرت فاطمه(س) قبل از حضرت آدم(ع) آفریده شده اند. به طوری که خدا ایشان را به حضرت آدم(ع) نشان میدهند. آیا واقعا صحت دارد؟ آیا سند این احادیث صحیح است؟

در احاديث بسياري وارد شده است كه خلقت نوري اهل بيت(عليهم السلام) قبل از خلقت حضرت آدم(عليه السلام) بوده است.البته خلقت نوري ،غير از خلقت جسماني آن ها بوده است و خلقت جسماني آن ها بعد از خلقت آدم(عليه السلام) بوده است. در حديثي رسول اكرم(صلي الله عليه و آله) خطاب به ابن مسعود فرمودند:

آیا خدا در چیزى حلول مى کند؟

از آن جا كه خداوند واجب الوجود بالذات و وجود صرف و كمال محض است، ‌فاقد هیچ گونه صفت كمالی نیست، بر این اساس صفات سلبیه در خداوند به معنی سلب كمال نخواهد بود. بلكه صفات سلبی خداوند، سلب نقص و فقدان می‎باشند. و با توجه به این كه نقص و فقدان معنی سلبی دارد، سلب نقص و فقدان، به سلبِ سلب باز می‎گردد، كه نتیجه آن اثبات است، یعنی در حقیقت صفات سلبی خداوند، بیانگر اثبات كمالات وجودی‎اند. از طرفی، همه نقص‎ها و فقدان‎ها ریشه‎ در امكان و نیازمندی دارند، بدین جهت می‎توان گفت: بازگشت صفات سلبی به یك سلب است و آن سلب امكان و نیازمندی است(1(

چه دلیلی بر انحصار عصمت در امامان و پیامبران وجود داره؟ چرا معصوم دیگه ای وجود نداشته باشه؟مثلا چرا حضرت زینب سلام الله علیها یا حضرت عباس علیه السلام هم معصوم نباشند؟ آیا گناه و معصیتی از این دو بزرگوار دیده شده یا نقل شده است؟و یا چرا ممکن نیست که مثلا در زمان ما یک فردی یا افرادی اینقدر با ایمان و با شناخت کامل باشند که مرتکب هیچ معصیتی نشده باشند و بتونند به درجه عصمت برسند؟

چرا پیامبر و امام باید جاذبه و دافعه داشته باشند؟

یکی از خصوصیات انبیاء و اوصیای الهی قدرت جاذبه آن ها بوده است . در حقيقت علت اساسى جذب و دفع را بايد در سنخيت و تضاد جستجو كرد. افراد از لحاظ جاذبه و دافعه نسبت به افراد ديگر انسان، يكساننيستندبلكه به طبقات مختلفىتقسيممى‏ شوند: (1)-افرادىكه نه جاذبه دارند و نه دافعه :اینان،افرادی ساقط و بى‏ اثر هستند. (2)-مردمىكه جاذبه دارند اما دافعه ندارند؛ با همه مى‏جوشند و گرم مى‏گيرند و همه مردم از همه طبقات را مريد خود مى‏ كنند(انسان های دو رو)

با توجه به اینکه انسانهای زیادی هستند که با اینکه به خدا و اسلام و ... معتقد و مؤمن هستند گناهانی (خواه کوچک یا بزرگ) انجام میدهند، چنانچه کسی با شرایط مذکور در حال گناه بمیرد، آیا نامسلمان از دنیا رفته است؟ و عاقبت به شر (مقابل عاقبت بخیر!!) شده است؟ (البته فرض بر این است که گناهش جنبه حق الناس ندارد.)

قدرتی که خداوند به انسان بهشتی میبخشد در چه حدی است؟نهایتا اراده چیزهای کوچکی مثل خوردنی و چیزهای دیگه هست یا اینکه مثلا انسان میتونه جهان هستی با عظمتی مثل این جهان یا قدرت خلق یک بهشت رو هم میتونه داشته باشه؟.

با توجه به توصيف هاي متنوعي كه قرآن كريم از بهشت دارد مي‌توان گفت كه بهشت كانون نعمت‌هاي روحاني و جسماني در آخرت است كه مؤمنان نيكوكار و پرهيزكاران خداجو در آن وارد شده، تا ابد در آن خواهند بود.

مگه نه اینطور است که فرشتگان اراده ای از خود ندارند و تحت فرمان خدا هستند و حسرت انسان را می خورند که اراده دارند پس فرشته ی بی اراده ای که تنها فرمان خدا را از روی غریزه اجرا میکند چگور در مقابل خدا ایستاده است؟

شيطان از فرشتگان نبود بلكه طبق نص قرآن از جن بود : آیه 50 سوره «كهف» این مشكل را حل كرده، مى گوید: كانَ مِنَ الْجِنّ: «ابلیس از طائفه جنّ بود» آنها موجوداتى هستند از چشم ما پنهان، داراى عقل و شعور و خشم و شهوت. دلايلي كه نشان دهنده اين است كه شيطان نمي تواند از ملائكه باشد(جداي از آيه 50 سوره كهف ) را مي توان چنين نام برد:

آیا مساله شفاعت در روز قیامت با عدالت الهی ناسازگاری ندارد؟

رحمت خداوند از طريق اسباب خاص خودش نصيب بندگان مي شود .همچنانكه يكي از اسباب بخشش خداوندي استغفار است(و نمي گوييم بخشش خداوند به سبب استغفار پارتي بازي و خلاف عدالت است) همانگونه شفاعت نيز يكي از اسباب رسيدن رحمت و بخشش خداوندي به بندگان است كه بندگان بايد در زندگي به گونه اي عمل كنند كه شفاعت شامل حال آن ها شود.

عالم برزخ از چه زمانی شروع و چه زمانی پایان می یابد؟

برزخ در لغت، به معنای چیزی است که در میان دو چیز دیگر حایل شود(1) و در اصطلاح علمای اسلام به عالمی گفته می‌شود که مابین این جهان و جهان اخروی(قیامت) است. همچنین به عالم برزخ عالم مثال نیز می‌گویند(2( انسان‌ که‌ از این‌ دنیا میرود، به‌ عالم‌ دیگری‌ به‌ نام‌ برزخ‌ وارد میشود و در آنجا هست‌ تا وقتیکه‌ در صور دمیده‌ شود و مردم‌ از قبرها بیرون‌ آیند، در آن‌ وقت‌ به‌ عالم‌ قیامت‌ وارد میشوند. چون‌ عالمی‌ که‌ انسان‌ پس‌ از مردن‌ در آنجا بسر میبرد، فاصله‌ایست‌ بین‌ عالم‌ دنیا و قیامت‌، آنرا عالم‌ برزخ‌ گویند.