قرآن
صراط مستقیم از نگاه قرآن و عرفان به چه معناست؟
خداوند متعال در قرآن می فرماید برای خردمندان نشانه هایی است و کسی جز خردمندان، پند نمی گیرد. لطفا خردمند را از دیدگاه قرآن و سنت معرفی کنید.
آیا در باره انتخابات در قرآن و سنت مطلبی آمده است؟ مثل این که این امر چقدر برای اجتماع اهمیت دارد؟ لطفا تاریخچه انتخابات در قرآن و سنت را بیان فرمایید.
قرآن و سنت، در باره فاسقان چه می فرمایند؟
«فِسق» در لغت به معنای خروج از حق است. قرآن کریم در باره ابلیس، می فرماید: «كانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّه»(1) يعنى او از جن بود و از دستور خدايش خارج شد و اطاعت نكرد. كافر، فاسق است زیرا بطور تمام و کمال از شرع خارج شده است؛ گناه كار، فاسق است، زیرا به نسبت گناه از شرع و حق، كنار رفته است.(2)
در مورد ویژگی های قلب در قرآن و در تعابیر عارفان توضیح بفرمایید
آیا می توان گفت واژه «ظلوم» در آیات «انّ الانسان لَظَلومٌ کَفّارٌ»(ابراهیم/34) و آیه «إنّه کان ظَلوماً جَهولاً»(احزاب/72) از ریشه ظلم و مترادف ظلمت، به مفهوم در تاریکی قرار گرفتن است، مثلا تاریکی از لحاظ نور، تاریکی علم و دانش و دانایی و حکمت و...؟
یک سری شباهت هایی بین داستان طوفان نوح با اساطیر سومری و بابلی وجود دارد، بطوری که منتقدان کتب آسمانی را بر آن داشته که بگویند روایت طوفان نوح در تورات و قرآن، از این اساطیر الهام گرفته شده است.
دلیل این شباهت بین داستان طوفان نوح در تورات با اساطیر سومری اکدی بابلی چیست و چگونه می توان گفت ادعای منتقدان درست نیست؟
از کجا می دانیم قرآن وقتی می فرماید «اقترب السّاعة و انشق القمر»، منظورش این نیست که شق القمر در روز قیامت رخ خواهد داد؟
«اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَ الْقَمَرُ * وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ»؛ قيامت نزديک شد و ماه از هم شكافت. و هر گاه نشانه و معجزه اى را ببينند روى گردانده، مى گويند: اين سحرى مستمر است.(1)
سوال بنده این هست که چطور این ماهی بزرگ که حضرت یونس (علیه السلام) را بلعیده بود تا روز قیامت زنده می ماند و دوام می آورد؟ (با فرض اینکه قرار باشد حضرت یونس تا قیامت در شکم ماهی زندانی باشد)
«فَلَوْ لَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ»؛ و اگر او از زمره تسبيح كنندگان نبود، قطعا تا روزى كه برانگيخته مى شوند در شكم آن [ماهى] مى ماند.(1)
گفته می شود که در اسلام، انسان موجودی ذاتاً شرور انگاشته نمی شود. اگر اینطور است پس چرا قرآن در آیات متعدد، انسان را به صورت گناهکار، نادان، ناسپاس، ضعیف، ناامید یا متکبر، ستیزه جو و سرکش معرفی می کند؟ با این بیانات، چگونه می توانیم بگوییم انسان موجودی شرور نیست؟
در این زمینه به دو مطلب توجه فرمایید.
ـ مطلب اول؛ برتری و فضیلت انسان
بله انسان اشرف مخلوقات است و بر سایر مخلوقات، برتری و فضیلت دارد. به این آیات توجه فرمایید:
