عقاید ، خداشناسی
عقاید
معنی این آیه از سوره ممتحنه «رَبَّنَا لا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» که به صورت دعایی است، از این که ما برای کافران فتنه نشویم چیست؟
در مورد معنای این آیه چند احتمال از طرف مفسران بیان شده است: 1- این تعبیر ممکن است اشاره به اعمالى باشد که گاهى از افراد بی خبر سر میزند و کارى می کنند که سبب تقویت گمراهان می گردد در حالى که گمان می کنند کار خلافى نکرده اند.
منظور از «كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِش» در آیه 32 سوره نجم می تواند انجام واجبات و دوری از محرمات باشد؟ و آیا منظور از «اللَّمَم» می تواند گناهان کوچک مثل مکروهات باشد؟
در مورد این آیه در تفسیر نمونه(1) آمده: "كبائر" جمع كبيره و "اثم" در اصل به معنى عملى است كه انسان را از خير و ثواب دور مى كند، لذا معمولا به گناهان اطلاق مى شود.
آیا جهنم هفت درب ولی بهشت هشت درب دارد؟ اگر درست است آیا دلیل و حکمتی دارد؟ آیا در قرآن اشاره دقیق به درب های بهشت و جهنم شده؟
با ذکر نکاتی پاسخ را عرض می کنم دقت بفرمایید: 1- در آیات متعددی از قرآن کریم آمده است که برای بهشت و جهنم درب هائی وجود دارد از جمله در این دو آیه: «وَ سِیقَ الَّذِینَ كَفَرُواْ إِلىَ جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتىَّ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا»؛ و کسانی که کافر شدند گروه گروه به سوی جهنم رانده می شوند وقتی به دوزخ رسیدند درب های آن گشوده می شود.(1)
خداوند در آیه 16 سوره احقاف می فرماید: «أُولَئِكَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجَاوَزُ عَنْ سَیئَاتِهِمْ فِی أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی كَانُوا یوعَدُونَ» آنها کسانی هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول میکنیم و از گناهانشان میگذریم و در میان بهشتیان جای دارند؛ این وعده راستی است که وعده داده میشدند. با این حساب مشخص نیست خداوند همه اعمال خوب را می پذیرد یا فقط بهترین اعمال را؟
بنابر منطق قرآن آیا دینداری فقط آخرت انسان را آباد می کند؟
در مورد پرسش شما عرض کنم که نه خیر؛ فواید دین تنها به آخرت بر نمی گردد و می توانیم بدون در نظر گرفتن معاد، فواید دین داری در زندگی دنیوی را بررسی کنیم و تعدادی از آن ها را مورد اشاره قرار دهیم. البته لازم به ذکر است که این فواید در دین حق موجود می باشند و ادیان به میزان حقانیت خود می توانند این فواید را به انسان ها هدیه کنند. همان گونه که میزان بُروز این فواید، به میزان حاکمیت دین، وابسته است.
بنا بر آيه 82 سوره توبه آيا بايد كم بخنديم و زياد گريه كنيم؟
منظور از کم خندیدن، همان خوشحالی ناپایدار دنیوی است که به سبب ترک جهاد و تخلف خوشحال بودند و منظور از گریه زیاد، گریه در آخرت و عذاب دوزخ است که حرارتی شدیدتر دارد و اعمال آن ها باعث وارد کردن آنان در جهنم گشته است، لذا با در نظر گرفتن اعمالی که کرده اند و کسب نموده اند لازم است که در دنیا کمتر شادمان و خندان باشند و در آخرت بسیار اندوهناک و گریان شوند.
انواع كتاب های ثبت اعمال انسان ها طبق آيات قرآن چند تاست؟ منظور از نامه اعمال امت ها چیست؟ چه چیز زندگی اجتماعی امت ها مورد بررسی قرار می گیرد؟
در تفسر نمونه آمده: از آيات قرآن مجيد چنين استفاده می شود كه اعمال انسان در چند كتاب ثبت و ضبط می گردد، تا به هنگام حساب هيچ گو نه عذر و بهانه اى براى كسى باقى نماند.
در روایت داریم که مدت زمانی که در سفر زیارت آقا ابی عبدالله (علیه السلام) هستیم جزء عمر محسوب نمی شود. در روایت دیگری داریم که مدت زمانی که سر سفره غذا نشسته ایم جز عمر محسوب نمی شود. چگونه می توان بین این دو موضوع که یکی مادی و دیگری معنوی است جمع کرد؟
چگونه با عدل خداوند سازگار است كه دو نفر بيافريند، يكى در كشور مسلمان و با نطفه و لقمه پاک، امّا ديگرى در خانواده بى دين و كشورى غيرمسلمان؛ و روشن است كه زمينه رسيدن به سعادت براى شخص اوّل فراهم تر است؟
جواب این سوال نیاز به مختصر مقدمه ای دارد که عرض می کنم: 1. این دنیا محل امتحان و آزمایش ما انسان ها است همان طور که در قرآن می فرماید: «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً»(1) یا «لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»(2)
بین امید و خیال پردازی چه فرقی وجود دارد؟
امید و آرزو دو گونه است، امید و آرزویی که پشتوانه عقلی و دینی دارد و باعث ترقی و رشد است؛ و امید و آرزویی که دست نیافتنی، غیر منطقی و از روی هوی و هوس است. امید به معنای دوم، همان چیزی است که از آن تعبیر به «خیال پردازی» می شود.