تاریخی

آیا مختار ثقفی به امامت امام سجاد علیه السلام ایمان داشت یا محمد حنفیه را به عنوان امام قبول داشت؟

شیعه بودن مختار از مسلّمات است. در منابع تاريخي شيعه غالباً كه به واقعه عاشورا و تاريخ زندگاني امام حسين (عليه السلام) پرداخته به اقدام مختار هم اشاره شده است. نيز به جملاتی كه در تحسين عمل مختار از ائمه معصومين (عليهم السلام) وارد شده پرداخته اند، كه اين خود شايسته ترين يادی است كه امامان معصوم (عليهم السلام) از يک شيعه خالص می كنند.

آیا دفاع ابن تیمیه از خوارج قابل توجیه است؟

قبل از بررسی درستی یا نادرستی دفاع ابن تیمیه از خوارج، لازم است اشاره ای کوتاه به دیدگاه وی نسبت به شیعه و دیدگاه اهل سنت نسبت به ابن تیمیه داشته باشم: تقی الدین ابوالعباس احمدبن شهاب الدین عبدالحلیم بن مجدالدین عبدالسلام بن عبدالله بن ابی القاسم محمد بن الخضر بن محمد بن الخضر الحرّانی الدمشقی الحنبلی (متولد ربیع‌الاول سال 661 و متوفی ذیقعده 728 هـ. ق) ابن تیمیه از افرادی است که حاضر شده به هر نحو ممکن ـ و لو به دروغ و تهمت ـ مذهب حقه شیعه را انکار کند و آنان را خارج از دین معرفی نماید.

این جمله حضرت زینب(س) که فرمودند: «ما رأیتُ الا جمیلا»، چگونه با این سخن قابل جمع است که «حضرت زینب در روز عاشورا پیر و شکسته شد، طوری که نمی‌ توانسته سر پا نماز بخواند»؟! آیا این تناقض نیست؟

برای درک این واقعیت که تناقضی در این جا وجود ندارد، اولاً باید بررسی کرد که آیا واقعاً حضرت زینب (سلام الله علیها) بخاطر بروز پیری و شکستگی بعد از واقعه عاشورا نماز را شکسته می خوانده است، یا دلیل دیگری داشته است؟ آیا اصلاً این که آن حضرت نمازش را نشسته می خوانده است، سندیت دارد؟

چرا غاصبان خلافت، اقدام به حذف فضائل اهل بیت(ع) کردند؟ حذف فضائل اهل بیت چه سودی برای آن ها داشت؟

یکی از واقعیت های تلخ تاریخ اسلام، منع تدوین احادیث بعد از رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله) توسط خلیفه اول و دوم بود، که تا سالیان متمادی نیز ادامه و پیامدهای ناگواری نیز به دنبال داشته است. گرچه اهل سنت برای توجیه منع کتابت حدیث، علل مختلفی را بیان کرده اند؛ اما اگر به دور از هرگونه تعصب جویای حقیقت باشیم، خواهیم دید که هیچ کدام از این علل، نمی تواند مانع تدوین حدیث شود.

لطفاً داستان حسن مثله جمکرانی را بفرمایید. آیا این داستان مورد قبول هست یا خیر؟

آن چه كه در رابطه با ماجرای حسن مثله جمكراني مشهور است از اين قرار است كه شیخ عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانی (ره) می گوید من شب سه شنبه هفدهم ماه مبارک رمضان سال ۳۹۳ در منزل خود خوابیده بودم که ناگهان جمعیتی به درب منزل من آمدند، نصفی از شب گذشته بود مرا بیدار کردند و گفتند برخیز و دعوت امام مهدی صاحب الزمان را اجابت کن که تو را می خواند.

چرا به علی بن موسی ـ امام هشتم شیعیان ـ «رضا» می گویند؟

امام موسی بن جعفر (علیه السلام) فرزندش «علی» را «رضا» لقب داده بود و گاهی می‏ فرمود: «پسرم رضا را بگویید پیش من بیاید ... به فرزندم رضا گفتم ... فرزندم رضا گفت ...»؛ امّا وقتی حضرت را مورد خطاب قرار می‏ داد، می ‏فرمود: «یا أباالحسن».(1) از این روایت استفاده می ‏شود كه امام كاظم (علیه السلام) عنایت خاصی به لقب «رضا» برای فرزندشان داشتند و به نحوی به دیگران گوشزد می‏ كردند حضرت را «رضا» صدا بزنند.

گفته شده مدرسه فيضيه توسط فتحعلی شاه تأسيس شد، اگر صحيح است پس چرا آن را به فيض كاشانی نسبت می ‎دهند؟

از زندگی و فعالیت های سیاسی اسحاق انباری که از معتمدان امام جواد علیه السلام و از برزگان شیعه است، چه اطلاعاتی در تاریخ وجود دارد؟

«اسحاق انباری» یکی از اصحاب امام جواد (علیه السلام) است، ولی اطلاعات زیادی از ایشان به دست نیامد. مسئله مهمی که در زندگی ایشان است و اصحاب رجال آن را نقل کرده اند، داستان دو شخص به نام ابوالسمهری و ابن ابی الزرقاء است که دراین باره آمده است:

آیا زنان در عصر پیامبر اکرم (ص) نقشی در امور سیاسی داشتند؟ آیا در تاریخ مطلبی که بیان کننده جایگاه سیاسی زنان عصر پیامبر (ص) باشد هست؟

اگر به وقایع صدر اسلام نگاه شود، به وضوح عیان است که زنان نیز در عرصه های مختلف سیاسی نقش ایفا می کردند، و این ایفای نقش با توجه به شرایط جسمی و روحی زن ها بوده است. نمی شود توقع داشت که زنان چون مردان در میدان جنگ و ... همانند مردان نقش ایفا کرده باشند، ولی به اندازه توانایی خود در عرصه های مختلف حضور داشته اند. نمونه های زیادی بر این مطلب وجود دارد که به بعضی از آن ها اشاره می شود:

سران قريش براى جلوگيرى از هجرت پيامبر(ص) چه اقدامی کردند؟

مشرکین برای جلوگیری از هجرت پیامبر (صلی الله علیه وآله) این کارها را انجام دادند: الف: کار اولی که پیامبر (صلی الله عیله وآله) انجام دادند این بود که در دار الندوه گرد آمدند. در این روز (یوم الزحمه) ابوالبختری بن هشام پیشنهاد حبس، و اسود بن ربیع پیشنهاد تبعید را مطرح کردند(1)؛ و سرانجام به پیشنهاد ابوجهل تصمیم گرفتند وی را به قتل برسانند.