علوم قرآن و حدیث

در سوره مومنون آیه 116 خداوند متعال می فرمایند: «فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ»
درباره عرش از اسم کریم استفاده شده. کریم یعنی بخشنده؛ اما عرش یعنی محدوده عالم هستی یا قدرت خداوند.
چطور یک مفهوم و نه یک عامل، می تواند لقب کریم را بگیرد که مستلزم انجام عمل کریمانه هست؟

طبق قرآن و سنت، احتکار چه عواقبی دارد و شامل چه کالاهایی است؟

انسان ها چگونه می توانند نماد حیوانات باشند؟ و حقیقت آن ها در قیامت به چه صورتی بروز می کند؟

فرق «بغی» و «زنا» در آیات قرآن چیست؟

دو کلمه «ثج» و «عج» به چه معناست؟

آیا تفسیر تمثیلی، استعاری و سمبلیک از قرآن، تاکنون انجام شده و آیا ضرورت دارد؟ آیا اصلا چنین تفسیری مجاز هست؟

عصا داران در بهشت چه کسانی هستند؟

درمنابع روایی فضیلت ها و خصلت های ویژه ای برای معصومین (علیهم السلام) بیان شده است. یکی از این ویژگی های خاص مربوط به امیرالمومنین (علیه السلام) است که ایشان را «صاحب عصا» معرفی کرده اند. برخی از این روایات را در اینجا نقل می کنیم:

آیا روایت «هرکسی که نماز شب نخواند از شیعیان ما نیست» صحیح است؟

در باب فضیلت نماز شب و جایگاه ویژه آن در بین مستحبات و تأکیدات بسیار زیادی که درباره آن در روایات وجود دارد جای بحث و مناقشه نیست. زیرا مروری بر روایاتی که در باب نماز شب وارد شده است هر جویای مناجات و راز و نیازی را به یقین می رساند و تردیدی برای او باقی نمی گذارد. در اینجا به برخی از این روایات اشاره می کنیم.

سن حضرت اسماعیل(علیه السلام) چقدر بود که همراه پدر برای ذبح شدن رفت؟ و چرا قرآن، فرزند حضرت ابراهیم را غلام حلیم خطاب کرد؟

ثواب قربانی کردن چقدر می باشد؟ آیا از گوشت قربانی خودمان استفاده کنیم مورد قبول است؟

از روايات فهميده مي شود كه ذبح يا خون ريختن وقرباني كردن حيوان حلال گوشت و تقسيم آن بين فقرا و نيازمندان و يا با آن گوشت غذا پخته شود به همسايگان، اقوام و نيازمندان داده شود، عملي پسنديده و سنت است. از امام محمد باقر(علیه السلام) روايت شده كه همانا خداوند دو عمل را دوست دارد، يكي اطعام و خوراندن غذا يا مهماني دادن دوم خون ريختن يعنى ذبح گوسفند، شتر و يا هر حيوان حلال گوشت ديگر و توزيع گوشت بين نيازمندان.(1)