عقاید

آيا درخواست شفاعت از شفيعان واقعى، شرك است؟ قرآن میفرماید:«قُلْ لِلّهِ الشَّفاعَةُ جَميعاً».(1)بگو تمام شفاعت براى خداست.زمر: 44

قرآن كريم تفصيل لكل شئ است. آيا در قرآن مسير حركت وروش يك شيعيه واقعي شدن آمده است؟ و اگر آمده در قالب داستان زندگي و مسير حركتي كداميك از رسولان الوالعظم الهي (ع) آورده شده است؟

در قرآن کریم هر خصوصیت مثبتی که برای یک انسان ذکر شده است در واقع برای یک شیعه می باشد.لذا تمام دستورات دینداری و بندگی برای انسان در قرآن برای یک شیعه واقعی هم می باشد. نمونه هایی از این دستورات رو عرض میکنیم: اعوذ بالله من الشّیطان الرّجیم ... بسم الله الرّحمن الرّحیم

خداوند چرا شيطان را آفريد ؟ با اينكه مى دانست سرچشمه وسوسه ها و گمراهيهامى شود ؟

چند نکته را دقت کنید: 1. خداوند جن و انس را برای عبادت آفرید، هدفش این بود که خیری به آنها برسد اما اگر یکی از آنان مسیر را غلط برود عذاب دائمی در انتظارش خواهد بود، نمی توان قصاص قبل جنایت نمود. 2. شیطان مانند سائر عوامل تأثیر گذار در طبیعت، برای هدایت و تکامل لازم است، تمییز میان خبیث و طیب به وسیله همین شیطان خواهد بود. 3. خداوند راه را برای معصیت باز گذاشته است که اگر غیر از این بود جلوی وسوسه های شیطانی را می گرفت. 4. کید شیطان ضعیف است:

آيا از نظرآثار ديني، دنيا و آخرت در تضادند؟

چند نکته: اول از منظر دین، دنیا و آخرت نه تنها هیچ تضادی ندارند بلکه آخرت بدون دنیا آباد نخواهد شد، باید دنیائی باشد تا طبق عملکردی صحیح در آن به آخرتی سعادتمند دست یافت، آیات و روایات زیادی این مطلب را ثابت می کند، مانند روایتی که شیعه و سنی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کردند: الدنیا مزرعة الآخرة، دنیا کشتزار آخرت است، و چه نکته های فراوانی در این جمله به ظاهر خلاصه وجود دارد، به برخی از آنها اشاره می شود: 1 - آخرت بدون تلاش در دنیا به دست نمی آید. 2 - کِشت بدون زحمت و تلاش محقق نمی شود.

می خواستم بپرسم حدیث یا روایتی معتبر از پیامبراکرم(ص) با این مضمون (عمل کنندگان به دین من کسانی اند غیر از امت من) داریم؟ و منظور از این جمله چیست؟

كاربر: بنده این مطلب را مطرح می کنم شاید در رابطه با سوال شما باشد ولی حدیثی به ان مظمون ندیدم. ـ در ایه سوم از سورة جمعه می‌خوانیم: «پیامبر(ص) نیز رسول، بر گروه دیگری از امیین است که هنوز به عرب نپیوسته‌اند، و خداوند، توانا و آگاه است.

آیا آفرینش محصول اندیشه است؟

سؤال باید روشن تر پرسیده شود، یعنی اگر منظور از اندیشه این باشد که آفریننده هدف و غرضی از آفرینش داشته باشد باید یک نکته توجه را کرد: با نگاهی به نظم موجود در آفرینش (چه تک تک آفریده ها زمینی، دریائی، آسمانی، غول پیکر و میکروسکپی و غیره و چه مجموعه نظام) عقل آدمی پی به وجود صانعی حکیم و عالم می برد، قطعا وقتی سازنده بالاترین بهره عقل را داشته باشد حتما باید اندیشه ای پشت این آفرینش باشد. قرآن کریم نیز در آیات زیادی به این اندیشه اشاره کرده است، مثلا:

اگر حقیقت ایمان ،تسلیم محض و بی چون و چرا از فرامین الهی است پس در این صورت تکلیف تعقل در محتوای دین و چون و چراهای عقل در احکام و عقاید دین چه می شود آیا این چون و چراهای عقلی باعث نفی تسلیم محض در برابر عقل نمی شود ؟

پرسش شما از دو سؤال تشکیل شده است: سؤال اول: تکلیف تعقل در محتوای دین و چون و چراهای عقل در احکام و عقاید دین چه می شود ؟ شما تعقل در محتوای احکام دین را قطعی فرض کردید، چرا؟ به چه دلیل (عقلی یا شرعی) چنین حقی را به عقل می دهید تا در محتوای احکام دین تعقل کند؟ آیا عقل چنین ابزاری را دارد؟ اگر همه عقلای عالم جمع شوند می توانند بفهمند که:

اگر بگوييم اراده از صفات ذاتی خداوند است، بنابراين بايد معتقد باشيم كه انسان ازلی است. در حالیكه اين طور نيست.

در اینکه اراده صفت فعل خداست یا صفت ذات میان علماء مسلمین اختلاف نظر وجود دارد، اکثر فلاسفه معتقدند اراده صفت ذات است، و بخاطر اینکه گرفتار اشکال ازلی بودن انسان نشوند چنین پاسخ می دهند: اراده به معنای علم به نظام اصلح می باشد، این علم برای خدا ذاتی است. پس اراده نزد فلاسفه به معنای اختیار نیست، بلکه به معنای علم است.

روز غدیر اصلا هواگرم نبوده چرا میگید هوا گرم بود؟

اولا برای اثبات دروغ و راست و بررسی صحت و سقم یک خبر لازم است به اصل خبر و احوالات کسانی که خبر را آوردند مراجعه کنیم، آنها را بشناسیم، هم تعدادشان را بدانیم هم به جایگاهشان در تاریخ پی ببریم، مثلا سه نفر انسان راستگو شکسته شدن پای حسن را چنین گزارش کردند: حسن با رفیقش دعواش شد پایش شکست. حسن با دوچرخه به جدول زد پایش شکست. حسن را روی برانکارد دیدم با پای شکسته دیدم. اگر شما راستگو بودن آن سه مُخبر را قبول نداشته باشید، از شهرت این خبر اطمینان حاصل می کنید پای حسن شکسته است، حال به چه علتی مهم نیست.

چرا آنهائی كه زود مي‌ميرند داراي قيامت برزخي طولاني نسبت به آنهايي كه ديرتر مي‌ميرند هستند و اين با عدالت خداوندي سازگاري ندارد.؟ شما چطور این مسئله رو توجیه میکنید منتظر جواب شما هستم.

پاسخ: اولا گذشت زمان آن طور كه ما حساب مي كنيم مربوط به اين دنياست و وقتي روح از بدن فارغ شد به عالم مجردات مي پيوندد و زمان در مجردات آن عالَم معنای دیگری دارد(*). ثانيا