کوه ها

آیات قرآن که خداوند کوه ها را میخ های زمین قرار داده است به چه معنا است؟

«وتد» به میخ های بزرگی از تکه چوب يا فلزی گفته می شود که بخش بزرگتر آن در زمين يا ديوار کوبيده می شود و بخش کوچکتری از آن بيرون می ماند. در مورد کوه ها علت تشبیه آن به میخ، چندین علت می تواند داشته باشد که مفسرین به برخی از این موارد اشاره کرده اند و البته تحقیقات زمین شناسی در مورد کوه ها هم به فهم این مطلب کمک کرده است.

قرآن می فرماید که ما آن ها را فرو افکندیم، یعنی از بالا بر روی زمین انداختیم. مگر نه این است که کوه ها از برخورد صفحات قاره های با یکدیگر یا از بقایای مواد آتشفشانی که روی هم انبار شده بوجود آمده اند؟!

«وَ الْأَرْضَ مَدَدْناها وَ أَلْقَيْنا فيها رَواسِيَ وَ أَنْبَتْنا فيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهيجٍ»؛ و زمين را گسترش داديم و در آن كوه ‏هايى عظيم و استوار افكنديم و از هر نوع گياه بهجت ‏انگيز در آن رويانديم‏.(1) از نظر لغوی، إلْقاء، به معنای انداختن است.(2) اما بیان تفسیری: 1. برخی آن را به معنای طرح، خلق و ایجاد کردن دانسته اند.