نظر قرآن و نظر شيعه در باره بداء

شيعه معتقد به بداء درباره خداست اما از نظر قرآن، مسئله بداء مردود است
حقيقت بدا، جز اين نيست كه انسان با اعمال نيك و بد خود، سرنوشت خود را دگرگون سازد، همچنان كه قوم يونس به وسيله توبه و انابه سرنوشت بد خود را، كه نزول عذاب الهى بود، دگرگون ساختند و عذاب را از خود دفع كردند، چنان كه قرآن كريم مى فرمايد: «فَلَوْ لا كانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَها إيمانُها إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَتَّعْناهُمْ إِلى‏ حين‏» (1) [چرا هيچ يك از شهرها و آباديها ايمان نياوردند كه مفيد به حالشان باشد مگر قوم يونس، آنگاه كه ايمان آوردند عذاب رسوا كننده را از زندگى آنان برطرف كرديم و تا مدت معينى آنها را بهره مند ساختيم.] مضمون آيه، همان محتواى «بدا» است، يعنى چيزى كه همه مسلمانان در آن اتفاق دارند و مى گويند فرد و جامعه ميتوانند با اعمال پاك و نيك و يا آلوده و زشت خود، سرنوشت موجود و حاكم بر خود را دگرگون سازند. محتواى «بدا» مورد پذيرش همگان است و آيات قرآنى بر صحت آن گواهى مى دهند، و هيچ تفاوتي بين نظر شيعه و نظر قرآن كريم وجود ندارد ، چه آيه اى صريح تر از اين كه مى گويد: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُون‏»(2) [هرگاه مردم شهرها ايمان آورده، تقوا پيشه مى كردند، قطعا بركاتى از آسمان و زمين براى ايشان مى گشوديم، ولى تكذيب كردند پس به كيفر اعمالشان مجازاتشان كرديم‏]

1. (يونس/ 98)

2. (اعراف/ 96)

برای مشاهده مطلب در تاپیک اصلی کلیک فرمائید