نزدیکی زمان ظهور
نظرتان در باره سال 2021 میلادی مصادف با 1400 شمسی و ارتباطی که می شود به نشانه های ظهور داد چیست؟ این که ظهور حضرت چه زمانی است هیچ وقت مشخص نبوده و از این کار هم نهی شده است و علائمی هم که ذکر شده برای تطبیق می تواند به عنوان صرف احتمالات باشد و نه بیشتر. لذا نباید با تطبیق علائمی در جامعه به روایات، زمان مشخصی رو را برای ظهور حضرت بیان کرد. در ضمن گرچه در برخي روايات براي ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) علايم و نشانه هایی، مانند خروج دجال(1)، خروج سفيانی(2)، خروج يمانی(3)، قتل نفس زكيه(4)، صيحه آسمانی(5)، در آمدن پرچم های سياه(6)، فراگير شدن ظلم در جهان(7)، بيان شده است، اما از اين علايم نمی توان پيش بينی نمود كه حضرت در فلان زمان ظهور می كند، چون اين نشانه ها وقت ظهور را تعيين نمی كنند، و مربوط به تعيين وقت ظهور نيستند. اين ها نشانه های ظهور هستند. حال اين علايم و نشانه ها چه زمانی محقق می شوند و شرايط ديگر نيز چه زمانی فراهم می شوند، برای ما معلوم نيست، افزون بر آن روايات از تعيين وقت ظهور نهی كرده اند، لذا هيچ كس حق ندارد زمان ظهور را معين كند، گرچه به صورت تقريبی باشد، و هيچ عالم آگاه و با تقوائی كه با مباحث مهدويت آشنائی كامل داشته باشد، وقت ظهور را معين نكرده و اگر مطلبی گاهی از قول برخی مطرح می شود مستند نيست. شيخ طوسی دركتاب غيبت از فضل بن يسار روايت نموده است: از امام باقر پرسيدم: آيا ظهور وقت معينی دارد؟ فرمود: آن ها كه وقت را تعيين كنند، دروغ گويند، دروغ گويند، دروغ گويند.(8) بر اين اساس نمی توان بر اساس پيش بينی های برخی، مانند آداموس و يوحنّا و شاه نعمت الله اعتماد و زمان ظهور امام زمان را تعيين نمود، زمان ظهور امام از اسرار الهي است كه تنها خداوند از آن آگاه است. در اين باره به منابع زير مراجعه نماييد: - ابراهيم امينی، دادگستر جهان - محمد كاظم قزوينی، امام مهدی از ولادت تاظهور - مجتبی تونه ای، موعود نامه
ــــــــــــــــــــــــ
(1) شيخ مفيد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، كنگره شيخ مفيد، ج 2، ص371.
(2) علامه مجلسی، بحار الانوار، لبنان، موسسه الوفا، 1404، ج 52، ص215.
(3) كتاب الغيبه، محمد بن ابراهيم نعمانى، تهران، مكتبه صدوق، ص 252.
(4) صافي گلپايگاني، منتخب الاثر، قم، موسسه السيده المعصومه، 1419ه، ص 459.
(5) بحار الانوار، ج 52، ص 217.
(6) همان، ص 217 و 218.
(7) متقی هندی، كنز العمال، بيروت، موسسه الرساله، 1409ه، ج 14، ص 272.
(8) مهدی موعود، علی دوانی (ترجمه ج 13 بحار)، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ص 862 - 863.
