چرا نتیجه کار خیری که استخاره آن را خوب دانسته بود بر خلاف درآمده و منجر به جدایی شد؟
الف) استخاره به معنای طلب خیر کردن است. آنجایی که انسان بر سر دو راهی قرار گرفته و نمیداند که به کدامین سمت حرکت کند و در انتخاب با مشکل مواجه شده است. باید با اهل فن در مورد امری که در آن با مشکل مواجه شده است، مشورت کند. شاید اهل خبره راه صواب و مستقیم را به او نشان دهند. اما اگر مشورت نتیجه ندهد و همچنان حیران باشد، استخاره او را از این سرگردانی نجات میدهد. تا این حد که گفته شده استخاره خوب است. اما اینکه استخاره ملاک قضاوت قرار گیرد و در امر مهمی مثل ازدواج، بدون تحقیق به استخاره تمسک شود، بطور قطع نمیتوان به آن اکتفا نمود. و باید قبل از ازدواج، تحقیق و مشورت با افراد مورد اطمینان را مقدم بر استخاره کرد. و بعد از این برای استخاره میتوان به اهل علم رجوع کرد. بنابراین، در اقدام به چنین کارهای مهمی، پیش از استخاره، نیاز به تحقیق، مشورت و... است و در پایان در صورت تردید میتوان از استخاره کمک گرفت از این رو اگر بدون تحقیق و مشورت به چنین کاری اقدام شود و نتیجه مطلوب گرفته نشود، مقصر خود شخص و اطرافیان هستند. استخاره با قرآن، تنها بد یا خوب بودن عمل را میرساند اما نتیجهگیری از آن در صورت خوب درآمدن، به شرایط دیگری از جمله مراعات کردن شرایط کار، مراعات امور زناشویی و... وابسته است. مثلاً، اگر طبق استخاره معلوم شد که مسافرت به شهری خوب است، پایان خوش مسافرت به داشتن ماشین سالم، راننده ماهر، سرعت مجاز و... است. ج) اصولاً ما انسانها از آن جا که از آینده خبر نداریم و اطلاعاتمان نسبت به ماورای مادیات و محسوسات اندک، بلکه هیچ است، نتایج کارها را با همین امور مادی و ظاهری میسنجیم. در صورتی که شاید آنچه را که ما خوب میپنداریم بد باشد یا آنچه را که بد میدانیم خوب باشد; "عَسَیََّ أَن تَکْرَهُواْ شَیْ ?‹ًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَعَسَیََّ أَن تُحِبُّواْ شَیْ ?‹ًا وَهُوَ شَرُّ لَّکُم;(بقره،216) بنابراین، در استخاره نباید به نتایج زودگذر و ظاهری آن توجه داشت. چه بسا انتخاب بدیلِ کاری که به کمک استخاره انجام دادیم نتایجی غمبارتر و اسفبارتر در پی میداشت. چه بسا عمل خیری که به شکست انجامیده، در آینده پایه و درسی برای پیروزی در کارها و رفتارهای دیگرمان باشد.
اضافه کردن دیدگاه جدید