چرا در رساله‌های مراجع تقلید برای هر مسئله آیة مربوط به آن نوشته نمی‌شود؟

با توجه به چند نکته‌، پاسخ این پرسش معلوم می‌شود: 1. منابع فقه اسلامی از نظر شیعه‌، عبارت است از: کتاب (قرآن‌) سنت (گفتار و رفتار چهارده معصوم و آن چه را آنان امضا کرده‌اند) عقل و اجماع‌; 2. تمام احکام فقهی در قرآن کریم بیان نشده است‌. حدود 500 آیه از قرآن در مورد احکام فقهی است که بیانگر بخشی از احکام فقهی است و بخش عمدة احکام فقهی‌، در روایات امامان معصوم‌: ذکر شده است . 3. فقها و مراجع تقلید در زمینة مسائل فقهی دو نوع کتاب نوشته‌اند: یکی کتاب فقه استدلالی‌. در این نوع کتاب‌، تک تک مسائل فقهی را با دلیل قرآنی و روایی آن مطرح کرده و نتیجه‌گیری می‌کنند. دیگری کتاب فقهی برای استفاده عموم مردم و مقلدان‌. در این نوع کتاب‌، تنها نتیجة استنباط فقهی شان را بیان می‌کنند، تا هم حجم کتاب کم باشد و هم استفادة عموم مردم از آن‌، آسان گردد. بنابراین‌، اولاً تمام مسائلی که در رساله‌های عملیه ذکر شده‌، در قرآن کریم آیه‌ای در مورد آن نداریم‌، بلکه بخشی از آن‌ها در قرآن بیان شده است‌; ثانیاً. ذکر ادله و آیات در ذیل هر مسأله ضرورت ندارد.