چرا خداوند سورة حمد را به صورت نقل از کسی بیان نکرده است‌؟

خداوند در موارد بسیاری‌، مطالبی را به صورت نقل قول در قرآن کریم بیان کرده است و این در جایی است که رویدادهای رخ داده و سخنانی گفته شده است‌، آن سخنان به صورت نقل قول در قرآن آمده است‌; مانند نقل سخنان پیامبران‌. در مواردی هم خداوند با کلمة "قل‌" و "قولوا" به پیامبر و مردم دستور می‌دهد که فلان سخن را بگویند; مانند: بقره‌، 104، 136; نسأ، 5، 8; احزاب‌، 70; اسرأ، 111; نمل‌، 59، 93 و... برای نمونه در آیه 111 اسرأ خداوند به پیامبر اسلام‌می‌فرماید: وَ قُل‌ِ الْحَمْدُ لِلَّه‌ِ الَّذِی لَم‌ْ یَتَّخِذْ وَلَدًا...; و بگو: ستایش خدایی را که فرزندانی نگرفته است‌... ." پیامبر باید این حمد را بگوید و مسلمانان نیز از آن حضرت پیروی کرده‌، آن را بگویند; در این صورت خداوند به بندگان د ستور می‌دهد که این گونه خدا را ستایش کنند; ولی در سورة حمد، رویدادی رخ نداده و کسی سخن نگفته است تا قرآن نقل قول کند و خداوند می‌خواهد از زبان بندگان سخن بگوید و به صورت غیرمستقیم شیوه سخن گفتن و مناجات کردن با خودش را به بندگان یاد دهد، از این رو نقل قول یا گفتن "قل الحمد للّه‌..." یا "قولوا الحمد للّه‌..." جا ندارد. و اگر خداوند این گونه فرموده بوده دیگر از زبان بندگان سخن نگفته بود.