چرا، نام امام حسن و امام حسین‌در قرآن نیامده است‌؟

هر چند در قرآن آیاتی وجود دارد که به گفتة شیعه و اهل سنت‌، جز بر علی‌و برخی دیگر از امامان‌: بر هیچ کس دیگری قابل انطباق نیست‌; همچون آیة ولایت (مائده‌، 55)، آیة مباهله (آل‌عمران‌، 61) و... ولی به خاطر مصالحی نام آنان بصراحت در قرآن نیامده است‌. یکی از دلیل‌های نیامدن نام امامان‌: در قرآن این است که قرآن تنها کلیات مسائل را بیان کرده و تبیین جزئیات آن‌، به پیامبر9 واگذار شده است‌. شخصی به نام ابی‌بصیر گوید: از امام صادق‌پرسیدم‌: مردم می‌گویند چرا از حضرت علی‌و اهل‌بیت او نامی‌در قرآن کریم نیامده است‌؟ امام‌فرمودند: به کسانی که چنین اعتراضی می‌کنند، بگویید همان گونه که نماز در قرآن آمده‌، ولی سه یا چهار ]رکعت‌[ بودن آن مشخص نشده و پیامبر9 آن را برای مردم تفسیر کرد; همچنین زکات ]در قرآن‌[ نازل شده ولی مقدار آن مشخص نشده و رسول خدا9 آن را برای مردم تفسیر کرد و... همین طور در قرآن نازل شده است که " ?گطیعوا اللّه و ?گطیعوا الرسول و ?گولی الأمر منکم‌; از خدا و رسولش و اولی الامر اطاعت کنید." (نسأ، 59) این آیه دربارة علی و حسن و حسین‌: نازل شده و پیامبر9 فرمود: هر که من مولای اویم‌، پس علی مولای اوست‌. ]یعنی همان گونه که تفسیر جزئیات نماز، زکات و حج به پیامبر9 واگذار شده که دستورهای الهی را به مردم ابلاغ کنند، معرفی اولی الامر نیز به ایشان واگذار شده و پیامبر9 نیز آنها را به مردم معرفی کردند.[ سپس امام صادق‌سایر آیات و روایاتی را که در این باره آمده فرموده است‌.(ر.ک‌: غایة‌المرام‌، محدّث بحرینی‌، ص 265، چاپ سنگی‌، حدیث سوم‌، باب 59، فصل دوم از مقصد دوم‌.) یکی دیگر از حکمتهای نیامدن نام علی‌و اهل‌بیت‌: در قرآن این است که در این کتاب الهی‌، آیاتی دربارة اهل‌بیت‌: نازل شده که بسان تصریح به نام آنان و بهتر از تصریح است‌; مانند آیة 55 سورة مائده که می‌فرماید: "ولی‌ّ و سرپرست شما تنها خداوند و پیامبرش و افراد مؤمن هستند. افراد مؤمنی که نماز برپای داشته و در حال رکوع زکات می‌دهند." دانشمندان شیعه و اهل‌سنت نقل کرده‌اند که فقط حضرت علی‌در حال رکوع انگشتر خود را به فقیر داد.(ر.ک‌: پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی‌، ج 9، ص 201 ـ 213، انتشارات مدرسة امیرالمؤمنین‌.) در نتیجه تفاوتی نداشت که خداوند متعال بفرماید: "سرپرست شما خداوند و رسولش و حضرت علی‌هستند یا اینکه صفاتی را از آن حضرت نقل کند که منحصر به فرد و تنها بر حضرت‌علی‌منطبق باشد." و کسی که به دنبال حقیقت باشد از هر دو گفتار یک مطلب را می‌فهمد; با این تفاوت که اگر نام حضرت علی‌بصراحت در قرآن می‌آمد، به احتمال قریب به یقین نا اهلان قرآن را تحریف کرده‌، به خاطر دشمنی با آن حضرت و محو و حذف نام ایشان از قرآن‌، در قرآن دست می‌بردند; چنان‌که تا مدتی تدوین احادیث پیامبر اکرم‌را به همین منظور ممنوع کردند; ولی در صورتی که با ذکر اوصاف گفته شود، دیگر افراد نا اهل دست به تحریف آیات قرآن نزده و ولایت امیرمؤمنان علی‌نیز برای حقیقت جویان روشن می‌شود. شیعه و اهل‌سنت متفقند که پیامبر9 فرمود: من از میان شما می‌روم و دو چیز گرانبها در بین شما به یادگار می‌گذارم که اگر به آن دو متمسک شوید، هیچ گاه گمراه نمی‌شوید. کتاب خدا و اهل بیتم‌. خداوند دانا به من خبر داده که این دو هیچ گاه از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا در حوض کوثر بر من وارد شوند.(تنها در غایة‌المرام‌، ص 211 ـ 235، 82 منبع از اهل سنت و 39 منبع از شیعه آمده است که این حدیث را نقل کرده‌اند.) ولی عدّه‌ای چون عمربن‌خطاب در مریضی منجر به وفات پیامبر9 فریاد برآوردند که کتاب خدا ما را کافی است و اجازه ندادند وصیت پیامبر9 نوشته شود; چون می‌دانستند که می‌خواهد دربارة اهل‌بیتش وصیت کند.(اجتهاد در مقابل نص‌، سیدعبدالحسین شرف‌الدین‌، ترجمة علی دوانی‌، ص 167 ـ 181، نشر کتابخانة بزرگ اسلامی‌.) پس یقین بدانید که اگر حتی در یکصد آیه بصراحت نام حضرت علی‌می‌آمد، این عدّه آن آیات را از قرآن حذف کرده‌، می‌گفتند: بقیة قرآن ما را کافی است و مردم نادان هم دم برنمی‌آوردند; چنان‌که به حضرت علی‌و حضرت زهرا3 آن همه آزار رساندند و مردم چیزی نگفتند. وانگهی خلیفة اوّل و دوم که صدها روایت از پیامبر9 را جمع‌آوری کرده و همه راسوزاندند.(ر.ک‌: اجتهاد در مقابل نص‌، همان‌، ص 156 ـ 162.) بعید نبود که جهت مطامع دنیایی خود، بسیاری از آیات قرآن را نیز بسوزانند; افزون بر آنچه گذشت حکمت‌های دیگری نیز در نیامدن نام اهل‌بیت‌: در قرآن وجود دارد که بیان همة آنها در این مختصر نمی‌گنجد. ذکر همه آیاتی که درباره امام حسن و امام حسین‌نازل شده از حوصله این پاسخ نامه خارج است‌. برخی از آن آیات عبارتند از: 1. آیه تطهیر: این آیه مبارک‌، در سوره احزاب (آیه 33) آمده است که می‌فرماید: "إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّه‌ُ لِیُذهِب‌َ عَنکُم‌ُ الرِّجس‌َ أَهل‌َالبَیت‌ِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهِیرًا; حقیقتاً خداوند می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان ]پیامبر[ بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند." این آیه‌، درباره پنج تن "آل‌عبا"، یعنی پیامبراکرم‌علی‌، فاطمه‌، حسن و حسین‌: وارد شده و عصمت (معصوم بودن‌) این پنج تن را ثابت می‌کند و به "آیة تطهیر" معروف است‌.(ر.ک‌: المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 16، ص 311، مؤسسه اعلمی‌، بیروت‌.) 2. آیه اطعام‌: این آیه‌، در سوره مبارک انسان‌، آیه 8 آمده است‌: "وَ یُطعِمُون‌َ الطَّعَام‌َ عَلَی‌َ حُبِّه‌ِ مِسکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا; و به ]پاس‌[ دوستی ]خدا[، بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌دهند." شأن نزول این آیه هم دربارة اهل‌بیت‌: است‌.(جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 25، ص 343 و 344.) 3. آیه مباهله‌: این آیه‌، در سورة آل‌عمران (آیه 61) آمده است‌. مفسران گفته‌اند: این آیه‌، دربارة هیأت نجرانی و همراهان آنها نازل شده که پیامبر، آنها را به مباهله دعوت کرد. آنها تا فردای آن روز از حضرت مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت‌های نجران‌، اسقف (روحانی بزرگشان‌) به آنها گفت‌: شما فردا به محمد نگاه کنید. اگر با فرزندان و خانواده‌اش برای مباهله آمده بود، از مباهله با او بترسید و اگر با یارانش آمد، با او مباهله کنید. فردای آن روز، پیامبر آمد، در حالی که دست علی‌بن‌ابی‌طالب‌را گرفته و حسن و حسین‌پیش روی او راه می‌رفتند و فاطمه‌پشت سرش بود. نصارا نیز بیرون آمدند; درحالی‌که اسقف آنها پیشاپیش آنان قرار داشت‌. دربارة همراهان پیامبر سؤال کرد، به او گفتند: این‌، پسر عمو و دامادش و محبوبترین خلق خدا نزد اوست و این دو پسر، فرزندان دختر او از علی‌هستند و آن بانوی جوان‌، دخترش فاطمه‌، عزیزترین مردم نزد او و نزدیکترین افراد به قلب اوست‌... . اسقف گفت‌: من مردی را می‌بینم که در مباهله با کمال جرأت اقدام می‌کند و گمان می‌کنم راستگو باشد که در این صورت‌، به خدا قسم‌، یک سال بیشتر بر ما نخواهد گذشت‌; درحالی‌که در تمام دنیا، حتی یک نصرانی هم وجود نداشته باشد که آب بنوشد، و عرض کرد: ای ابوالقاسم‌! ما با تو مباهله نمی‌کنیم‌; بلکه مصالحه می‌نماییم و پیامبر9 با آنها مصالحه کرد.(برگرفته از تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 2، ص 578 ـ 579 / جهت اطلاع بیشتر ر.ک‌: احقاق‌الحق‌، قاضی نورالله شوشتری‌; / پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و همکاران‌، ج 9، انتشارات مدرسة الامام امیرالمؤمنین‌/ غایة‌المرام‌، مرحوم محدث بحرینی‌; و....) 4. همچنین سوره فجر نیز درباره امام حسین‌است‌: امام صادق‌فرمودند: "در نمازهای واجب و مستحب‌، سوره فجر را بخوانید که سورة حسین‌بن‌علی‌است‌." ابواسامه سؤال کرد: چرا این سوره مخصوص امام حسین‌است‌؟ امام فرمودند: آیا نشنیده‌ای که آیات "یـَأیّتُهَا النّفس المُطمَئِنّة # إرجِعی إلی‌َ رَبّکَ راضِیة‌ً مَرضِیّة # فَادخُلی فِی عِبـَدی # وَادخُلی جَنّتی‌"(فجر، 27 ـ 30) مربوط به حسین‌بن‌علی‌و او صاحب نفس مطمئن و خشنود و خدا پسند است و در روز قیامت‌، اصحابش از خدا راضی و خدا از ایشان راضی است‌؟ این سوره خاص‌ّ حسین‌بن‌علی‌، پیروانش و شیعیان آل محمد است و هر که بر این سوره مداومت کند، در بهشت با حسین‌بن‌علی خواهد بود.(البرهان‌، علامه بحرانی‌، ج 5، ص 658، مؤسسة البعثة‌.)