محروم از امام

با سلام.
چگونه رواست که ما از دیدار امام زمانمان و حجت زمانمان محروم باشیم؟ چگونه است که با وجود منبع علم که ما شیعیان معتقدیم زنده و حاضر و ناظرند، باید علممان را از علما بگیریم و پاسخ برخی سوالاتمان را از مراجع بگیریم؟
مردمان زمان پیامبر و علی ع ایشان را میدیدند و با ایشان مصاحبت می کردند، اما ما که از دیدار ایشان محرومیم احوالمان چگونه است و آیا وظایف و تکالیفمان کمتر و سبکتر است؟ و آیا چیزی از دوشمان برداشته می شود با این محرومیت؟