در رسالهها آمده است: "از مبطلات نماز آن است که بعد از خواندن حمد، آمین بگوید; ولی اگر به اشتباه یا از روی تقیّه بگوید نمازش باطل نیست". لطف
یکی از تفاوتهای نماز شیعیان و اهل تسنن این است که اهل تسنن در پایان قرائت سورة حمد گفتن "آمین" را واجب میدانند. امّا فقیهان شیعه با توجه به روایات اهل بیت: این عمل را باطل کننده نماز میدانند. به جز در دو مورد. 1. اگر به اشتباه پس از "حمد" آمین گفته شود. 2. چنان چه شیعه در میان اهل تسنن نماز بخواند و از روی تقیّه ـ توضیحش خواهد آمد ـ آمین بگوید. تقیّه به معنای کتمان حق و پوشیده داشتن اعتقاد از مخالفان و ترک مبارزه با آنان، نپر به ضرر دینی و یا دنیوی که ممکن است اظهار حق در پیش داشته باشد. لازم است که کسی که به تقیه میپردازد علم قطعی یا ظن قوی به چنین ضرری داشته باشد و اگر علم یا گمان غالب به ضرری در اظهار حق نداشته باشد برای او تقیّه جایز نیست. تقیه از معتقدات کلامی ـ فقهی شیعه است که ریشه قرآنی دارد. در قرآن در چند آیه به طور صریح یا ضمنی به تقیه اشاره شده است. در آیه 106 سوره نحل آمده است: "مَن کَفَرَ بِاللَّهِ مِن بَعْدِ إِیمَـَنِهِ إِلآ مَنْ أُکْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَـئِنُّ بِالاْ ?ًِیمَـَنِ وَ لَـَکِن مَّن شَرَحَ بِالْکُفْرِ صَدْرًا فَعَلَیْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ; هر کس پس از ایمان آوردن خود، به خدا کفر ورزد ]عذابی سخت خواهد داشت[ مگر آن کس که مجبور شده و]لی[ قلبش به ایمان اطمینان دارد لیکن هر که سینهاش به کفر گشاده گردد خشم خدا بر آنان است و برایشان عذابی بزرگ خواهد بود." این آیه در شأن عمّار است که در برابر شکنجه مشرکان مکّه از روی تقیه، به ظاهر از پیامبر9 برگشت، بعد از اینکه پیامبر با خبر شدند فرمودند: "برگشت عمار ظاهری بوده است و ایمان با گوشت و خون او آمیخته است." آیات دیگری که در آنها به طور ضمنی یا صریح به تقیه و کتمان عقیده اشاره شده است. عبارتند از: (آلعمران، 28); (صافات، 89); (انبیأ، 63) و (یوسف، 70) ضمن اینکه در مجامع حدیث شیعه، احادیث بسیاری در جواز و ضرورت تقیه نقل شده است.(ر.ک: بحارالانوار، ج 75.) فقهای شیعه، تقیه را به چهار نوع تقسیم کردهاند "اکراهیه، خوفیه، کتمانیه و مداراتی". 1. تقیه اکراهیه، عبارت است از عمل کردن بر وفق دستورهای حاکمی جائر، به هنگام ضرورت و برای صیانت نفس...; 2. تقیه خوفیه عبارت است از انجام اعمال و احکام بر طبق فتاوای رهبران دینی، در کشورهای سنی نشین...; 3. تقیه کتمانیه، عبارت از پنهان داشتن ایمان خویش است برای به انجام رساندن فعالیت پنهانی در جهت پیشبرد هدفهای دین، به هنگام ضعف نیروهای خودی و فقدان آمادگی برای در پیش گرفتن تبلیغ آشکار. 4. تقیه مداراتی عبارت است از رعایت قوانین همزیستی با اکثریت اهلسنت و شرکت در اجتماعات عبادی و اجتماعی آنان برای حفظ وحدت اسلامی و استقرار حکومتی نیرومند که سایهاش بر سر همه مسلمانان به یکسان گسترده باشد.(قرآن پژوهی، بهأالدین خرمشاهی، ص 819، مرکز نشر فرهنگی مشرق.)
اضافه کردن دیدگاه جدید