خداوند متعال که می‌دانست حضرت آدم‌از آن درخت می‌خورد چرا آن درخت را آفرید؟

خداوند به آدم و فرزندان او اختیار و آزادی داده و دلیل امتیاز انسان از دیگر موجودات در همین جهت است‌; بنابراین‌، با توجه به آزادی‌ای که انسان دارد، به او امر و نهی می‌شود و خداوند او را به این وسیله آزمایش می‌فرماید که در برابر دستورهای الهی‌، تا چه اندازه مطیع است‌. حضرت آدم‌غ و حوّا پس از آن که آفریده شدند; خداوند انواع نعمت‌ها را در بهشت برای آن‌ها فراهم کرده (البته بهشت آدم‌، بهشت رستاخیز نبود، بلکه باغی بود که انواع نعمت‌ها در آن جا به چشم می‌خورد) لکن خداوند آدم و حوّاغ را از خوردن میوه آن درخت منع کرده بود: "ای آدم‌! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید. و از هر جا که خواستید بخورید، اما به این درخت نزدیک نشوید که از ستم کاران خواهید شد."(بقره‌، 35.) لکن آدم و حوّاغ بر اثر وسوسة شیطان‌، از آن درخت خوردند، در نتیجه نعمت‌های الهی‌، از آن‌ها گرفته شد و آن‌ها از بهشت خارج شدند. اگر بنا باشد هرچیزی که سبب گمراهی و عصیان عدّه‌ای می‌شود، آفریده نشود، شیرازة زندگی به هم می‌خورد; مانند این که گفته شود، خدا می‌دانست که عدّه‌ای از درخت انگور شراب درست می‌کنند و بر اثر نوشیدن شراب‌، مفاسد فراوانی برای جامعه پدید می‌آید، آیا بهتر نبود اصلاً درخت انگور آفریده نمی‌شد؟ و یا گفته شود، چون برخی افراد، مرتکب زنا و مفاسد اخلاقی می‌شوند، بهتر نبود که خدا غریزة جنسی را در نهاد انسان قرار نمی‌داد؟ بدیهی است که در این صورت‌، نسل بشر قطع می‌شد. خدا به انسان عقل و آزادی داده و او را به وسیلة پیامبران‌، به راه مستقیم هدایت فرموده می‌فرماید: " إِنَّا هَدَیْنَـَه‌ُ السَّبِیل‌َ إِمَّا شَاکِرًا وَ إِمَّا کَفُورًا ;(دهر،3) همانا ما هدایت کردیم انسان را به راه راست‌; او یا شاکر است و یا کفران نعمت می‌کند." این انسان است که باید با کمک عقل و هدایت رهبران الهی‌، خوب را از بد و زشت را از زیبا، سعادت را از شقاوت‌، تشخیص دهد و راهی را انتخاب کند که بتواند سعادت دنیا و آخرت خویش را تأمین نماید.