حکم کسی که نتواند نذر خود را ادا کند چیست؟ برای مثال یک روز قرآن از دستم افتاد، خیلی ترسیدم; به همین جهت، نذر کردم که تمام قرآن را بخوانم
باید توجه داشت زمانی نذر منعقد میشود و ادای آن بر انسان واجب است که "صیغة نذر" بر زبان جاری شود و لازم نیست به زبان عربی باشد; برای مثال اگر بگوید: چنان چه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است که صد تومان به فقیر بدهم(توضیح المسائل، امام خمینی، مسأله 2641، ص 372، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.) ، نذر منعقد میشود. پس اگر فقط نیّت کند که در ازای خوب شدن مریضم، صد تومان به فقیر بدهم و به زبان نیاورد، نذر منعقد نمیشود و ادای آن هم واجب نیست. در هر صورت، وقتی انسان نذر کرد، واجب است به آن وفا کند: "ثُمَّ لْیَقْضُواْ تَفَثَهُمْ وَ لْیُوفُواْ نُذُورَهُم;(حج،29) بعد از آن باید آلودگیها را از خود برطرف سازند و به نذرهای خود وفا کنند." و اگر به نذر خودوفا نکند، باید کفاره بدهد; یعنی یک بنده آزاد کرده یا به شصت فقیر طعام بدهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد.(همان، مسأله 2653.) البته اگر شما نذر خودرا هنگام نذر کردن، به زبان آورده باشید، باید به نذر خود عمل کنید و قرآن را ختم کنید، ولی چون زمان مشخصی را برای ختم قرآن، قرار ندادهاید، هنوز دیر نشده و میتوانید روزی چند صفحه از قرآن را تلاوت کنید، تا زمانی که تمام شود; پس هنوز نمیشود گفت شما به نذرتان وفا نکردهاید.
اضافه کردن دیدگاه جدید