با توجه به این که بدن مطهر انبیأ و امامان‌: در درون قبر سالم باقی می‌ماند، آیا در قرآن کریم‌، آیه‌ای وجود دارد که نشان‌گر این مطلب باشد که ب

1 ـ در قرآن کریم‌، تصریح به سالم بودن اجساد انبیأ و یا اولیأ خدا، در قبر نشده است‌; عمده مطلبی که وجود دارد در روایات است که از شیعه و اهل سنّت نقل شده به این که پیامبر اکرم‌فرمودند: "در روز جمعه‌، بر من زیاد درود و صلوات بفرستید; زیراین روز، روز "مشهود" است‌، ملائکه شهادت می‌دهند و هیچ کس نیست که بر من صلوات فرستد الاّ این که درود او بر من عرضه می‌گردد. پرسیده شد: حتی بعد از فوت شما؟! فرمود: "ان اللّه حرّم علی الارض ان تأکل اجساد الانبیأ فنبی اله حی‌ّ یرزق‌; خداوند خوردن (و از بین بردن‌) جسد پیامبران را، بر زمین حرام کرده است‌، بنابراین پیامبر خدا زنده است و روزی می‌خورد."(بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 89، ص 264، مؤسسة الوفأ / سنن ابن ماجة‌، محمدبن یزید القزوینی‌، ج 1، ص 524، ح 1636، داراحیأ التراث العربی‌.) البته این مطلب‌، برای ائمه اطهار: نیز قابل پذیرش است‌. 2 ـ آن چه که از قرآن کریم‌، می‌توان استفاده کرد، امکان و بلکه به وقوع پیوستن چنین امری است نسبت به افراد با ایمان بعد از مرگ شان‌، البته در روی زمین‌. مثلاً در جریان اصحاب کهف می‌فرماید: "ما (پرده خواب را) بر گوششان زدیم و سال ها در خواب فرود رفتند # سپس آنها را برانگیختیم تا آشکار گردد کدامیک از آن دو گروه بهتر مدت خواب خود را حساب کرده‌اند." (کهف‌، 11 و 12) از آیات قرآن کریم‌، استفاده می‌شود که آنها یک خواب عادی نداشته‌اند، بلکه خوابی شبیه حالت یک مرده با چشم گشوده شده‌، داشته‌اند. افزون بر این که خداوند متعال از خواب هر انسانی‌، تعبیر به مرگ می‌کند "خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می‌کند، و ارواحی را که نمرده‌اند نیز به هنگام خواب می‌گیرد، سپس ارواح کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می‌دارد و ارواح دیگری را (که باید زنده بمانند) باز می‌گرداند تا سرآمدی معین‌" (زمر، 42)(ر.ک‌: انعام‌، 60.) بر طبق نقل‌های تاریخی‌، بدن برخی از علمأ و شهدای راه حق‌، در قبورشان‌، سالم مشاهده شده است از جمله اجساد مطهر مرحوم ثقة الاسلام کلینی (صاحب کتاب شریف کافی‌) و ابن بابویه (صاحب من لایحضره الفقیه‌) و سید رضی (گرد آوردنده نهج البلاغه‌) رضوان اللّه علیهم‌. افزون بر این که مطالعات مختلف علمی نیز امکان چنین امری را تأیید می‌کند.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 12، ص 409، دارالکتب الاسلامیة‌.) 3 ـ می‌توان از آیاتی نظیر آیه‌ی 169 آل عمران‌، در این زمینه بهره جست‌; می‌فرماید: "ولا تَحسَبَن‌َّ الَّذین‌َ قُتِلوا فی سَبیل‌ِ اللّه‌ِ اَموَتـًا بَل اَحیأٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقون‌;(آل‌عمران‌،169) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند." بدیهی است که ائمه‌:، مصداق بارز و روشن این آیه‌ی شریفه می‌باشند و از آن جا که شهادت‌، منحصر به جهاد اصغر و در میدان کارزار نبوده بلکه شامل جهاد اکبر ـ که همان جهاد با نفس و شیطان است ـ نیز می‌شود، از این رو مؤمنان واقعی نیز بهره‌مند از این حیات معنوی هستند. از طرفی آن حیات معنوی روح بلندشان‌، به قدری قدرت دارد که تأثیر خود را از جسم بی‌جان آنان قطع نمی‌کند و بدن آنان را در میان خروارها خاک‌، سالم نگه می‌دارد. 4 ـ در برخی از روایات‌، خواص قرائت بعضی از سوره‌ها و یا انجام بعضی اعمال‌، سالم ماندن در قبر، بیان شده مثلاً در حدیثی از امام باقر7 می‌خوانیم‌: "هر کس به قرائت سوره "حم زخرف‌" مداومت ورزد، خداوند بدنش را در میان قبر از پوسیدگی‌، در امان می‌دارد."(بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 92، ص 299، ح 1، مؤسسة الوفأ.) و در حدیثی دیگر، رسول اکرم‌چنین فرموده‌اند: "هر کسی که دوست دارد جسدش در زیر زمین خوراک کِرم‌ها نگشته و نپوسد، مساجد را نظافت و جاروب کند."(مستدرک الوسایل‌، محدث نوری‌;، ج 3، ص 385، ح 2، مؤسسة آل البیت‌:)