آیا میت پس از قبض روح و پیش از دفن، در کنار جسم باقی می‌ماند، و آیا به درک حالات و سخنان افرادی که بر بستر مرگ او حاضر شده‌اند، توانا می‌باش
روح انسان، پس از جدایی از بدن مادی، در جسم لطیفی قرار می‌گیرد که از بسیاری از عوارض جسم‌ِ مادی، بر کنار است، ولی از آن نظر که شبیه این جسم مادی عنصری است، به آن "بدن مثالی" یا "قالب مثالی" می‌گویند، که نه به طور کامل مجرد است، و نه مادی محض، بلکه دارای یک نوع "تجرد برزخی" است. این "وجود برزخی"، پس از قبض روح، برای میت پدید می‌آید، و به سبب آن، می‌تواند حالات و سخنان افرادی که بر بستر مرگ او حاضر شده‌اند را درک کند. در برخی روایات اشاره شده است که به هنگام جان دادن، مال، اهل و عمل هر کس، در نظرش مجسم می‌شود، و با آگاهی از احوال آنان با آن‌ها سخن می‌گوید، امام علی‌می‌فرماید: (میت)... "رو به فرزندانش کرده می‌گوید: قسم به خدا! من نسبت به شما محبت داشته و حامی شما بودم، اینک از شما برای من چه کاری ساخته است؟ آن‌ها در پاسخ می‌گویند: تو را به طرف قبر برده و در آن جا دفن خواهیم کرد." در برخی دیگر از روایات آمده است که میت، در حالی که در تابوت گذاشته شده، و او را به طرف قبر می‌برند، با حمل کنندگان جنازه، و نزدیکان خود که آن‌ها را با وجود برزخی می‌بیند، حرف‌هایی می‌زند. پیامبر اکرم‌شخص کافر و دشمن خدا را در هنگام جنازة او به طرف قبر می‌بیند که از همه چیز شکایت دارد; و حمل کنندگان جنازه را سفارشی می‌کند که شما درست عمل کنید، و مانند من شقی و بدبخت نباشید، و بشنوید که من چگونه گرفتار شدم، شما دیگر خود را گرفتار نکنید و...( ر.ک: سیری در جهان پس از مرگ، حبیب اله طاهری، ص 239 ـ 243، دفتر انتشارات اسلامی. )
اضافه کردن دیدگاه جدید