آوردن مطالب اضافی در بین دعاها چه حکمی دارد؟

یکی از شرایط قبولی دعا، داشتن رقّت قلب و حالت گریه در هنگام دعا است. بدیهی است که ایجاد رقّت، زمینههایی میخواهد تا اخلاص و اِقبال قلب فراهمتر شود. توسّل به اهل بیت: و ذکر مصیبت آنان، نه تنها این زمینه را ایجاد میکند، بلکه با توجه به جایگاه خاصّ آن در استجابت دعا، یک امر مهم و ضروری به شمار میرود. در قرآن کریم آمده است: "یَـََّأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَابْتَغُوَّاْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَة;(مائده،35) ای کسانی که ایمان آوردهاید! از ]مخالفت فرمان خدا[ بپرهیزید و وسیلهای برای تقرب به او بجویید." و در حدیثی پیامبراسلاممیفرماید: امامان معصوم: از فرزندان حسین من هستند. هر کس از آنان پیروی کند، پیروی فرمان خدا نموده و هر که نافرمانی آنان نماید، نافرمانی خدا کرده است. آنان رابطة محکم ـ بین خدا و مردم ـ و وسیلة تقرب به خدا هستند."(تفسیر نورالثقلین، علی بن جمعه حویزی، ج 2، ص 234، چاپ لبنان.) در حدیثی پیامبر9 میفرماید: "نحن باب الله الذی منه یوتیَ بنا یهتدی المهتدون; ما دری هستیم که از آن به سوی خدا میتوان رفت، هدایت یافتگان، به وسیلة ما هدایت مییابند."(ر.ک: ره توشه، شمارة 546، ص 171.) و یا میفرماید: کسانی که در مصیبت حسینبگریند، دست آنان را میگیرم و وارد بهشت میکنم. ای فاطمه! همه چشمان روز قیامت گریان است، مگر چشمی که بر حسینبگرید، او خندان و خوشحال از نعمتهای بهشت است.(ر.ک: توسل در نگاه قرآن و عترت، عباس شهیدی، ص 128.) و امام باقر7 میفرماید: "ان ذکرنا من ذکر الله و ذکر عدونا من ذکر الشیطان; همانا یاد ما و توجه به ما، از ذکر خدا است و ذکر و یاد دشمن ما، از شیطان است".(ر.ک: همان، ص 109.) آنچه از این گونه احادیث استفاده میشود، این است که ذکر اهل بیت، موجب استجابت دعا خواهد شد; زیرا مجلسی که در آن ذکر اهلبیت: میشود، مورد عنایت خدا و ملائکه واقع میگردد; بنابراین، ذکر مصیبت اهل بیت: در حدّ توجه و تنبّه دل، پیش از دعا، یا پس از آن، به طور مستقل مطلوب است، افزون بر آن، دلیلی بر آنچه مداحان انجام میدهند، نداریم. بهتر است ادعیه را، همان گونه که وارد شده است، بخوانیم و برای توجه بیشتر شنوندگان، ترجمه و توضیح کوتاهِ بخشی از فقرات دعاها مناسب است; آن چه مهم است، ایجاد خشوع و رقت قلب و برداشتن پردة غفلت از روی دل و پیدا کردن "حال دعا" میباشد.