مطالب انجمن گفتگوی قرآنی

سلام
قطعا دین اسلام برای راحتی دنیا و آخرت است و اصحاب صدر اسلام، برای کثرت و دعوت به دین اسلام از انجام سادگی اعمال آن استفاده میکردند، از قرائت سه بار سوره توحید گرفته تا انجام مستحبات کوچک.

اما ابوذر غفاری ره، برای اقامه نماز شب، راهکاری دیگر داشت، او قبل از خواب نماز شب میخواند چرا که از حال و هوای بهتری نسبت به خواب آلودگی برخوردار بود.

شروع نیمه شب شرعی، وقت مناسبی برای برپایی این سنت در درجاتی از درجات ابوذر غفاری ره است.

کارشناسان محترم راهنمایی کنند، هر چند هر چه به اذان صبح نزدیک تر میشویم، ثواب آن بیشتر است ولی فقط میدانیم و کمتر استفاده میکنیم.


متشکریم

سلام
یکی از کارشناسان محترم کانون در پاسخگویی به سئوالات ما، عنوان داشتند که افرادی با نام هایی که ما در ذهن داریم در تاریخ زیاد هست که برخی از ما نگاه مثبت و گاهی نگاه منفی در قبال نام او بدون درنظر گرفتن صفت یا شناخت رفتاری او انجام میدهیم.
و علی بن ابیطالب نام را گفتند که برایم تازگی داشت، اگر راوی حدیث علی بن ابیطالب زیاد باشد، پس باید علم نسب شناسی و رجالمان قوی گردد.

چند مورد را بفرمایید

متشکریم

اصل علیت چطور اثبات میشود؟ چه استدلالی برایش داریم؟

رحلت صدیقه صغری، محبوب آل عبا، زینت علی مرتضی (علیه السلام)، غمخوار حسن مجتبی (علیه السلام)، رهرو راه سیدالشهدا و خواهر گرامی قمر بنی هاشم، علمدار کربلا، را به عاشقان راه حق و حقیقت و دوستداران آل محمد (صلی الله علیه وآله) تسلیت می‌گوییم.

سلام

در مورد مفهوم این حدیث توضیح دهید و همچنین آیا سند آن معتبر است؟

من مأمور شده‌ام که با مردم به قتال بپردازم تا زمانی که شهادت دهند: نیست معبودِ بر حقی جز الله و همانا محمد فرستاده الله است و نماز بر پای دارند و زکات بدهند. هرگاه چنین کنند، خون‌ها و مال‌هایشان از من در امان است مگر در مورد حقوقِ اسلام و حساب نهانِ آن‌ها که با خداوند است.



منبع حدیث: ۱- صحيح البخاری، روایت ۲۵ [همچنین ۶۹۲۴، ۱۳۹۹، ۷۲۸۴ و...] ۲- صحیح مسلم، روایت 22

با تشکر

سلام

ضمن تبریک به تمام علی دوستان و محبیان آن حضرت، نحوه مرگ معاویه ملعون را بفرمایید.


متشکریم

سلام

دلیل نامگذاری درهای ورودی حرم سیدالشهدا ع چه بود!؟

راهنمایی فرمایید

متشکریم

سلام
درباره این آیه توضیح بفرمایید
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ201

(و بعضی از آنان می گویند پروردگارا به ما هم حسنه در دنیا بده و هم حسنه در آخرت و ما را از عذاب آتش حفظ کن .)
متشکریم

سلام
قرآن از دعا هم‌خالی نیست.
گاهی خداوند از زبان مرسل دعا ، اجابت میکند، گاهی هم خود زبان مرسل میشود و در کلام وحی به او آموزش میدهد.

در تاپیکی، دعاهایی که منسوب به پیامبران بود را تشکیل دادیم.

اینجا انشاالله، دعاهایی که خداوند در کتاب خود به پیامبر ص آموزش میدهد را مشخص کنیم.

مثلا رب زدنی علما

راهنمایی کنید

متشکریم

سلام
ما در ادامه تحقیقاتمان در قرآن، دعای ۹ پیامبر را یافتیم.
لطفا در این قسمت، تمام دعاهای منسوب به پیامبران موجود در قرآن را نشر دهید.


متشکریم

با سلام

پانن تئیسم (خدا فراگیردانی) چیست؟

و آیا در اسلام و فلسفه اسلامی و عرفان اسلامی مورد قبول می باشد؟

سلام
در پاسخ، کارشناس محترم، مقام قاب قوسین آمده
لطفا توضیح کاملی بفرمایید


متشکریم

سلام
چه خصوصیت بارزی در وجود علی بن ابیطالب ع وجود داشت که این لقب مخصوص تنها او شد!؟

راهنمایی کنید

متشکریم

با سلام

حدیث زیر از روضه المتقین، محمد تقی مجلسی جلد5، صفحه23

در نظر بگیرید:

و رواه الكليني في الحسن كالصحيح عنه قال: قلت لأبي عبد الله عليه السلام: أ يحج الرجل عن الناصب؟(أي غيرالاثني عشري أو السني) أو" المعادي لأهل البيت) عليهم السلام فقال لا (1) فإن الجميع كفار و لا ينتفعون بعبادة و لا يجوز السعي في تخفيف العذاب عنهم أيضا، بل يستحب اللعن عليهم

منظور این حدیث در صورت اعتبار داشتن چیست؟

این که باعث میشه بین شیعه و سنی تفرقه بوجود بیاد و معنای برادری از بین بره؟

سلام
طاعات و عبادات مقبول درگاه غفار

لطفا درباره آیه ۶۹ سوره مومنون، توضیحاتی بفرمایید که مربوط به چه زمانی هست!؟
شناخت پیامبر ص ، چه شناختی محسوب میشود!؟

قبلا کتابی بود ،بنام محمد پیامبری که باید از نو شناخت، مولف آن ذبیح الله منصوری بود.

لطفا راهنمایی فرمایید


متشکریم

قیامت، برزخ، دوزخ، بهشت، وقایع و اماکنی که برای بسیاری از افراد بخصوص مسلمانان تعابیر ویژه‌ای دارد و برخی را برای کسب اطلاعات بیشتر در دنیای خود غرق می‌کند و کسی جز پروردگار بی همتا از این وقایع و اماکن آگاهی صد در صدی ندارد و همگان بنا بر گفته‌ها و شنیده‌ها و تفاسیری که از آیات و روایات دارند اقدام به تشریح آن می‌کنند، اما واقعا چگونه است؟

یکی از این موارد که کسی از آن اطلاع ندارد و حدسیاتی پیرامونش زده می‌شود قیامت است، روزی که همه برای حساب و کتاب الهی آماده می‌شوند و باید به پروردگارشان جواب دهند، اما با چه صورتی؟، آدمی در زمان وقوع قیامت به چه صورتی محشور می‌شود؟


قیامت

قیامت، بنابر آموزه‌های اسلامی نام روزی است که تمام انسان‌ها به خواست الهی برای محاسبه اعمالی که در دنیا انجام داده‌اند در پیشگاه الهی جمع می‌شوند. از این روز به قیامت کبری نیز یاد می‌شود. پیش از این روز وقایعی شگفت در زمین و آسمان روی می‌دهد که به اشراط الساعه معروف است. قرآن و روایات تاکید دارند که زمان قیامت، بر کسی جز خدا معلوم نیست.

برای محاسبه اعمال انسان، علاوه بر اعمالی که به صورت مُجَسَّم و عینی در پیش چشم او قرار دارد، نامه اعمال انسان که تمام اعمال انسان در آن ضبط شده به او داده می‌شود. کسی که نامه اعمالش به دست چپش داده شود، اهل دوزخ است و آنکه نامه اعمالش به دست راستش داده می‌شود، یعنی نیکوکار بوده و اهل بهشت و رستگاری است. گواهانی نیز که شاهد اعمال انسان بوده‌اند برای شهادت‌دادن وجود دارند.

بیشتر بدانید: نشانه هاى آخر الزّمان در سخنان پیامبر اسلام

اعمال انسان در آن روز با پیشوایان دینی (پیامبر اکرم (ص)، امامان و صالحان) سنجیده می‌شود و کسی که اعمال و اعتقاداتش شباهت بیشتری با اعمال و اعتقادات ایشان داشته باشد، سعادتمندتر خواهد بود.

انسان‌ها در روز قیامت چگونه محشور میشوند؟

آیا می‌دانید انسان‌ها در روز قیامت به چه صورت‌هایی محشور میشوند؟

رسول خدا (ص) فرمودند: همه مردم (غیر اهل تقوا) در روز قیامت، برهنه محشور میشوند و خدای تعالی ده گروه از امت من را در روز قیامت از صفوف مسلمانان جدا می‌کند و قیافه هایشان را تغییر می‌دهند. این 10 گروه عبارتند از:

بیشتر بدانید: نشانه‌هایی که خبر از آخر الزمان می‌دهند

۱- سخن چینان (که به شکل میمون در می‌آیند.)

۲- حرام خواران (که به شکل خوک در می‌آیند.)

۳- ربا خواران (وارونه وارد محشر میشوند.)

۴- حاکمان جور (کور به عرصه محشر می‌آیند.)

۵- افراد خودخواه و خود پسند (گنگ و کر محشور میشوند.)

۶- عالمان بی عمل (زبانشان را می‌جوند و چرک از دهانشان بیرون می‌آید.)

۷- آزار دهندگان همسایه (با دست و پای بریده وارد میشوند.)

۸- آن‌هایی که دوبهم زنی کرده اند (به شاخه‌ای از آتش آویزان می‌شوند.)

۹- شهوت پیشگان و کسانی که خمس و زکات خود را نمی‌پردازند (با بویی بد‌تر از مردار وارد محشر میشوند.)

۱۰- تکبر کنندگان (لباس‌های آتشین بر آن‌ها می‌پوشانند.)

بیشتر بدانید: آنچه روز قیامت از انسان پرسیده می شود؟

///
قیافه انسان‌ها در قیامت

عقیده صحیح در مورد معاد آن است که هم روحانی و هم جسمانی است. در این میان نظرات دیگری نیز وجود دارد. هم چنین در کیفیت معاد جسمانی نیز اختلاف نظر وجود دارد.

این مطلب را از دست ندهید: سه گروه که در روز قیامت از دیدار پیامبر اکرم (ص) محروم می شوند!

مرحوم علامه مجلسى می ‏گوید: معاد جسمانى از امورى است که همه صاحبان ادیان در آن اتفاق نظر دارند و از ضروریات دین محسوب مى‏ شود و منکران آن از زمره مسلمین خارجند، آیات کریمه قرآن در این زمینه صراحت دارد و قابل تأویل نیست و اخبار در این زمینه متواتر است و قابل انکار نیست.

اینان می ‏گویند: درست است که کانون پاداش و کیفر و لذّت و ألم، روح است، ولى ما می‌دانیم که روح، بسیارى از لذّت‏ها و آلام را از طریق چسم دریافت مى ‏کند. بنابراین، باید معاد جسمانى باشد همان طور که ظاهر آیات و روایات بر همین امر دلالت دارد آیاتى از قبیل:

این مطلب را از دست ندهید: چه زمانى قیامت برپا مى شود؟

۱- «أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَن نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ»؛ آیا انسان مى ‏پندارد که استخوان‏هاى او را جمع نخواهیم کرد، آرى قادریم که حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب کنیم.

۲- بگو همان کسى آن را زنده مى ‏کند که نخستین بار آفرید و او به هر مخلوقى آگاه است».

۳- خداوند کسانى که در قبر‌ها هستند را زنده می کند.

۴- در صور دمیده م ى‏شود پس همه از قبر‌ها به سوى پروردگارش شتابان می روند.

این مطلب را از دست ندهید: حدیث امام زمان(عج) درباره آخر الزمان
مراد از جسمانى بودن معاد

بعضی ها جسمانى بودن معاد را به معناى این مى‏دانند که جسم انسان با همین خصوصیات مادى که براى این دنیا خلق شده و پیوسته در تحول است در آخرت هم با همین خصوصیات زنده خواهد شد. بدن اخروى عین بدن دنیوى است.

اما جسمانى بودن به این معنا که قابلیت براى بقا و جاودانگى ندارد بدون شک هیچ یک از معتقدان به معاد جسمانى ملتزم نمى‏ شوند، جسمى که در دنیا بود با همان وضعیت بر نمى‏ گردد، بلکه منظور بازگشت آن به گونه دیگر خواهد بود به طورى که از جهت شباهت عین جسد اول باشد و از جهتى مثل آن است. به طورى که هر کس این قالب را ببیند بگوید این، فلانى است، آن فلان شخص دیگر است. به تعبیر دیگر مادى بودن در قیامت و آخرت مادیتى خواهد بود که با قوانین مربوط به آن جا سازگار باشد به نحوى که قابلیت جاودانگى داشته باشد و فضولات نداشته باشد و موجب خستگى و ملالت نباشد.

بیشتر بدانید: سؤال و جواب در قیامت برای چیست؟

آیا انسان می پندارد که استخوان‏هاى او را جمع نخواهیم کرد، آرى! قادریم که حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب کنیم». (قیامة آیه ۳ و ۴)

صدرالمتألهین می‌گوید: آن چه در اعتقاد به حشر بدن‏ها از روز قیامت لازم است، آن است که بدن هایى از قبر‌ها برانگیخته مى‏ شوند به طورى که اگر کسى تک تک آن‏ها را ببیند، بگوید: این فلان کس است یا بگوید این بدن فلان است و آن بدن به همان است.

علامه تهرانى (ره) می نویسد: جمهور (همه) اهل اسلام و تمام فقهاء و اصحاب حدیث قائل شده ‏اند که معاد فقط جسمانى است. بنابراین، روح در نزد آنان عبارت است از جسمى که در بن سارى و جارى است همانند آب در گل و روغن در زیتون.

جمهور فلاسفه و پیروان مشایین، قائل شده‏اند که معاد فقط روحانى است؛ یعنى فقط عقلى است، چون بدن و جسم به واسطه انعدام، صورت و عوارض و متعلقاتش منعدم مى‏شود و اعاده معدوم امرى محال است، امّا نفس، چون مجرّد است باقى می‏ ماند.

بیشتر بدانید: سه ندای آسمانی در آخرالزمان در بیان امام رضا(ع)

جهنم

بسیارى از اکابر حکما و مشایخ عرفا و جمعى از متکلمین مانند حجة الاسلام غزالى و کعبى و حلیمى و راغب اصفهانى و بسیارى از اصحاب امامیه ماند شیخ مفید و شیخ طوسى و سید مرتضى و علاّمه حلّى و خواجه نصیر الدین طوسى قائل به هر دو قسم از معاد شده اند و محقق سبزوارى هم همین قول را متین و استوار مى‏داند، چون انسان عبارت است از نفس و بدن، به تعبیر دیگر، از عقل و نفس ترکیب یافته است، بنابراین، براى بدن کمالى است و براى نفس هم کمالى؛ و هم چنین اکثر نصارى و تناسخیه نیز به همین قول معتقدند فقط فرق در این است که محققین از مسلمین و پیروان آنان معتقدند، که ارواح حادث اند و به بدن عود مى‏کند، ولى تناسخیه معتقدند که ارواح قدیم اند و هر کدام به جسم خاص حلول می ‏نمایند.

در گفتار کسانى که معتقد به معاد روحانى و جسمانى هستند، نیز اختلاف است که آیا آن چه از بدن در آخرت بازگشت دارد، عین این بدن است؛ یا مثل آن است؟

ایشان می فرماید: بر افراد صاحب بصیرت پوشیده نیست که نشئه دوم که نشئه آخر است، شرایط دیگرى دارد. بدنى ثابت و لا یتغیر و مناسب با ابدیت است.

بیشتر بدانید: چه کسانی در روز قیامت بدون حساب وارد بهشت می‌شوند؟

آیات وارد در قران کریم هم دلالت بر این دارند که روح به بدنى مثل این بدن تعلق مى‏گیرد و محشور مى‏شود. از جمله: «عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ» ما در میان شما مرگ را مقدّر کردیم تا آن که مثل‏هاى شما را تبدیل کنیم و شما را در آن چیزهایى که نمى ‏دانید ایجاد نماییم.

آیه دیگر: «ما ایشان را آفریدیم و بنیان وجودى و کیان آن‏ها استوار نمودیم و زمانى که بخواهیم مثل‏هاى آنان را تبدیل می نماییم».

مراد از امثال در این آیات همان بدن است و به معناى احوال و اطوار است، یعنى ما بدن‏هاى آنان را به احوالات و اطوار مختلف در می ‏آوریم. البته با اطوار عالیه محشور مى‏شود و نه با آن مادّیت و کثافت که در دنیا بود و محتاج به دفع فضولات بود و قابلیت بقا نداشت؛ بنابراین انسان در بهشت و جهنم با جسم و روحش خواهد بود، امّا جسمانیتى که با قوانین آن سازگار باشد و از نعمت‏هاى آن جا استفاده خواهد کرد؛ و نیازهاى انسان در بهشت هم برآورده مى‏شود، «یُطَافُ عَلَیْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَکْوَابٍ و َفِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْیُنُ وَ أَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ».

در بهشت، شخصى بهشتى هر چه را اراده کند نزدش حاضر می ‏شود.


درباره سنّ اهل قیامت، از روایات معصومان «علیهم السلام» برمی آید که اهل بهشت همه جوان و زیبایند و در آنجا پیری و فرسودگی راه ندارد.

از این رو، حضرت رسول اکرم «صلی الله علیه وآله وسلم» فرمودند: «اهل الجنّة جُردٌ مُردٌ کحلٌ لاَیَفْنی شبابهم ولا تُبلی ثیابهم اهل بهشت بدن‏هایشان (تمیز) خالی از مو، صورت‏هایشان به شکل جوان که هنوز (مو) نروئیده و زیبا چشم مانند کسی که سرمه به چشم کشیده، مژه‏ها و حدقه چشم بسیار مشکی و سیاه است و سفیدی چشم بسیار سفید. نه جوانی آن‌ها فنا می‌پذیرد و نه لباسشان می‌پوسد.»

نهمين پيشواى ما را به خاطر دست بخشنده و گستردگی جود و كرم، «جواد» مى‌خوانند. در بسيارى از احاديث آمده است كه آن‌حضرت از آنچه دردرون ضماير مردم مى‌گذشته و يا رويدادهايى كه در آينده براى آنها پيش‌ مى‌آمده، مطّلع بوده و از آنها خبر مى‌داده است.

تهران- الکوثر: اعجاز و كرامات به اذن خداوند حکیم از نشانه هاي ائمه معصومين (علیهم السلام) است. جلوه معجزات و كرامات ائمه اطهار(علیه السلام) از آغاز دوره امامت امام جواد(علیه السلام) به بعد در زندگي و سيره معصومين (علیهم السلام) از جايگاه ويژه اي برخوردار است؛ چرا كه محدوديت شديد ائمه در اين دوره از سوي مخالفين و ظهور فرقه ها و نحله هاي گوناگون موجب گشت تا امام جواد (علیه السلام) و ائمه پس از او براي اثبات حقانيت و امامت خويش بيش از ائمه قبل، از قدرتي كه خداوند سبحان در اين خصوص به آنها عطا كرده بود استفاده كنند.



در دامه 9 مورد از معجزات و کرامات جواد الائمه (علیه السلام) را میخوانید:

شهادت عصا بر امامت

يحيي بن اكثم از علماي دربار عباسي مي گويد:
روزي براي زيارت قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رفته بودم كه امام جواد (علیه السلام) را ديدم، با او در خصوص مسائل گوناگوني مناظره كردم، همه را پاسخ داد. به او گفتم: خواستم از شما چيزي بپرسم اما شرم دارم از پرسش.
امام فرمودند: بدون آنكه سئوالت را بپرسي من پاسخ آنرا مي دهم. تو ميخواهي بپرسي امام كيست؟
گفتم: آري به خدا سوگند همين است؟!
فرمود: منم
گفتم: بر اين مدعا نشانه و حجتي داريد؟
در اين لحظه عصايي كه در دست امام بود به سخن آمد و گفت:
" اّنه مولايي امام هذا الزمان و هو الحجة "همانا مولاي من حجت خدا و امام اين زمان است.(1)

خشك شدن دست نوازنده

محمد بن ريان نقل مي كند: مامون براي رسيدن به هدفش [بدنام كردن حضرت امام جواد(علیه السلام)] همه نوع نيرنگي را در خصوص امام جواد(علیه السلام) به كار برد اما هيچ كدام از آنها براي وي سودي نداشت.
به عنوان نمونه پس از به عقد درآوردن دخترش ام الفضل با امام جواد (علیه السلام)، صد كنيز زيبا را انتخاب كرد كه هر يك جامي پر از گوهر درخشان در دست داشتند. مامون به كنيزان دستور داد تا پس از نشستن حضرت در جايگاه دامادي به استقبال وي رفته و به او خوشامد گويند. كنيزكان به سوي حضرت شتافتند و خوشامد گفتند ولي امام هيچ التفاتي به آنها نكرد.
در دربار مامون مردي به نام مخارق كه ريشي بلند وصوتي خوش داشت و عود مي نواخت وجود داشت. وي به مامون گفت من توان آنرا دارم كه نقشه ات را [وادار كردن حضرت به لهو و لعب] عملي سازماز اين رو در مقابل امام جواد (علیه السلام) نشست و شروع به خواندن آواز كرد. كساني كه در آنجا حضور داشتند گرد مخارق حلقه زدند. هنگامي كه مخارق شروع به نواختن عود و آواز خواني كرد، امام جواد (علیه السلام) سر مبارك خود را متوجه او كرد و بر وي نهيب زد و فرمود: "اتق الله يا ذالعثنون " از خدا بترس اي ريش بلند. دست مخارق از حركت ايستاد، عود از دستش افتاد و ديگر هرگز نتوانست عود بنوازد.
روزي مامون از بلايي كه بر سر مخارق آمده بود از وي سئوال كرد. مخارق پاسخ داد چون امام جواد(علیه السلام) بر من نهيب زد چنان ترسي از هيبت او بر من مستولی شد كه دستم فلج شد و هرگز بهبود نيافت.(2)

خواندن شهادتین در روز سوم تولد

حکیمه خاتون، دختر امام موسی کاظم(علیه السلام) و خواهر امام رضا(علیه السلام) درباره ولادت برادرزاده‌اش می‌گوید: پس از آن‌که نوزاد را در جامه‌های مطهر پیچیده بودیم و حضرت رضا(علیه السلام) او را از ما گرفت، در گهواره گذاشت و به من سپرد و فرمود: از این گهواره جدا مشو! چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(علیه السلام) دیده حقیقت بین خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر کرد و به زبان فصیح ندا داد: «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ»، چون این حالت غریب را از آن نور دیده مشاهده کردم، به خدمت حضرت رضا(علیه السلام) شرفیاب شدم و آنچه دیده و شنیده بودم را به خدمت حضرت عرض کردم، حضرت فرمود: «پس از این عجایب بسیار را بیش از آنچه مشاهده کردی، مشاهده خواهی کرد».(3)

شفای چشم

محمد بن ميمون مي گويد: به همراه امام رضا(علیه السلام) در مكه بودم. به حضرت عرض كردم مي خواهم به مدينه بروم، نامه اي براي ابي جعفر بنگار تا با خودم ببرم .امام رضا(علیه السلام) تبسمي كرد و نامه اي نوشت.

به مدينه رفتم در حاليكه چشمهايم به دردي مبتلا بود . به درب خانه امام جواد (علیه السلام) رفتم، نامه را تحويل دادم. موفق غلام امام، گفت: سر نامه را بگشا و در پيش روي امام قرار ده. اين كار را كردم، آنگاه حضرت جواد (علیه السلام) فرمود: اي محمد وضعيت چشمت چگونه است؟ عرض كردم يا بن رسول الله، همانگونه كه مشاهده مي فرماييد بيمار است و نورش رفته است.
حضرت جواد (علیه السلام) دستش را دراز كرد، بر چشمم كشيد، بيناييم چون سالمترين زمانش گشت. دستها و پاهاي حضرت را بوسيدم و در حالي بازگشتم كه بينايي ام را بازيافته بودم و اين در زماني بود كه سن حضرت كمتر از سه سال بود.(4)

آزادي از زندان

اباصلت مي گويد: پس از دفن حضرت رضا(علیه السلام)، به دستور ماُمون يك سال زنداني شدم. پس از يك سال از تنگي زندان و شب نخوابي به ستوه آمدم، دعا كردم و براي رهايي از زندان محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) متوسل شوم. از خداوند خواستم به بركت آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)در كار من گشايشي انجام دهد.
هنوز دعايم به آخر نرسيده بود كه حضرت ابي جعفر(علیه السلام) نجات بخش گرفتاران عالم، وارد زندان شد و فرمود: اي اباصلت از تنگناي زندان بي تاب شده اي .عرض كردم به خدا سوگند سخت بي تابم.
فرمود: برخيز، دستي به زنجيرها زد و غل و زنجيرها از دست و پاي من بر زمين افتاد. سپس دست مرا گرفت و از كنار نگهبانان زندان عبور داد .نگهبانان در حالي كه مرا نظاره مي كردند، توان سخن گفتن با مرا نداشتند و از زندان خارج شدم. سپس حضرت فرمود: برو در امان خدا كه هرگز نه دست مامون به تو مي رسد و نه دست تو به مامون.
اباصلت مي گويد: همانگونه كه حضرت فرمود تا حال مامون را نديده ام.(5)

طلا شدن خاك

اسماعيل بن عباس هاشمي مي گويد: در روز عيدي به خدمت حضرت جواد (علیه السلام) رفتم، از تنگدستي به آن حضرت شكايت كردم. حضرت سجاده خود را بلند كرد، از خاك قطعه اي از طلا گرفت. يعني خاك به بركت دست حضرت به پاره اي طلاي گداخته مبدل شد. آن را به من عطا كرد. من آنرا به بازار بردم شانزده مثقال بود.(6)

نقره از برگ زيتون

ابو جعفر طبري از ابراهيم بن سعيد نقل مي كند كه: حضرت امام جواد (علیه السلام) را ديدم كه بر برگ درخت زيتون دست مي زد و آن برگها به برگ نقره تبديل مي شد. من آنها را از حضرت گرفتم، وبا آنها در بازار معامله نمودم. آن برگها نقره خالص بود و هرگز تغييري نكردند.(7)

ميوه دادن درخت سدر

شيخ مفيد در ارشاد نقل مي كند: زماني كه حضرت جواد (علیه السلام) با همسرش ام الفضل از بغداد به مدينه مراجعت كرد، به كوفه كه رسيد مردم او را مشايعت كردند، هنگام غروب در خانه مسيب فرود آمد و به مسجد وارد شد.
در صحن مسجد درخت سدري قرار داشت كه هنوز ميوه آن به بار ننشسته بود، امام كوزه آبي خواست و در پاي آن درخت سدر وضو گرفت و نماز مغرب را با مردم اقامه كرد. امام در ركعت نخست سوره حمد و اذا جاءنصرالله و در ركعت دوم حمد و قل هو الله را خواند. پيش از ركوع قنوت گرفت. پس ازخواندن ركعت سوم تشهد و سلام داد. پس از نماز مدتي در حال نشسته مشغول تعقيبات و ذكر شد، سپس بلند شد و چهار ركعت نماز نافله مغرب را به جاي آورد و تعقيب خواند و دو سجده شكر به جاي آورد و ازمسجد خارج شد. امام جواد(علیه السلام) هنگامي كه به كنار درخت سدر رسيد، مردم متوجه شدند كه آن درخت به بار نشسته و ميوه داده است. از اين جريان شگفت زده شدند و از ميوه آن خوردند در حالي كه ميوه هاي سدر هسته نداشت آنگاه حضرت را براي وداع بدرقه كردند.(8)

زنده كردن گاو مرده

در سفر امام جواد (علیه السلام) از مدينه به بغداد، وقتي حضرت به سر زمين زباله [منطقه واقع در نزديكي كوفه رسيدند] زن ضعيفي را مشاهده كردند كه بر بالاي جسد گاوي مرده در كنار راه نشسته و گريه مي كند؛ حضرت علت گريستن زن را از او پرسيد.
زن در جواب گفت: يا بن الرسول الله، من زني ضعيفم، قدرت هيچ كاري را ندارم و اين گاو همه سرمايه زندگي ام بود كه اكنون مرده است.
حضرت فرمود: اگر خداي متعال آن را زنده كرد چه خواهي كرد؟
عرض كرد اي پسر رسول خدا همواره سپاسگذار او خواهم بود.
آنگاه حضرت دو ركعت نماز بر جاي آورد و درباره دعا كرد؛ سپس با پاي مبارك خود به پهلوي گاو زد و حيوان زنده شد.
در اين هنگام زن فرياد زد كه اين آقا عيسي بن مريم است.
حضرت فرمود: نه، بلكه او بنده اي از بندگان مورد عنايت خداست، اين از اوصياي پيامبران است.(9)

پی نوشت ها:
1- الكافي، ج1، ص 353 / الامام الجواد (ع) من المهد الي اللحد، ص 72
2- الكافي، ج1، ص 494 / اثبات الهداة، ج3، ص332 / مدينة المعاجز، ج7، ص 303 / حلية الابرار، ج4، ص565 / الوافي، ج3، ص 828 / المناقب، ج4، ص396 / البحار ،ج50،ص61
3- منتهی الامال، ج2، ص572و573 / المناقب، ج4، ص394 / بحار النوار، ج48، ص316 و ج50 ص10/ الانوار البهیه، ص250 / حلیة الابرار، ج4، ص524 / الثاقب فی المناقب، ص504 / مدینة المعاجز، ج7، ص260
4- مسندالامام الجواد (ع)، ص117 / الخرائج والجرائح، ج1، ص 372 / موسوعة الامام الجواد(ع)، ج1، ص235 / اثبات الهداه، ج 3، 338 / بحارالانوار، ج 50 ، ص 46 / مدينة المعاجز، ج 7، ص372 / كشف الغمة، ج2، ص365 / حلية الابرار، ج4، ص540
5- عيون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص678
6- اثبات الهداة، ج3، ص 338 / بحارالانوار، ج 50، ص 49 / مدينة المعاجز، ج 7، ص373 / موسوعة الامام الجواد (ع)،ج 1 ،ص 253
7- دلائل الامامة، ص398 / موسوعة الامام الجواد (ع)، ج1، ص228 / اثبات الهداة، ج3، ص 345
8- موسوعة الامام الجواد (ع)،ج1، ص246 / الارشاد، ص323 / كشف الغمة، ج2، ص358 / بحار الانوار، ج83، ص100 / وسائل الشيعة، ج6، ص 490 / مدينة معاجز، ج7، ص357
9- الثاقب في المناقب، ص 503 / مسندالامام الجواد (ع)، ص125

ارکان اسلام به مجموعه‌ای از پایه‌ها و اعمال اسلامی گفته‌ می‌شود که شرط پذیرش اسلام برای یک مسلمان است.ارکان شیعیان:شیعیان ارکان را به دو دسته اصلی و فرعی تقسیم می‌کنند. اصول بر مبنای اصول عقیدتی‌ است و فروع بر مبنای اعمال واجب. اعتقاد به اصول شرط پذیرش دین و مذهب‌اند اما انجام فروع شرط لازم برای مسلمان‌بودن نیست.
تلگرام ما را اینجا دنبال کنید
اصول دین شیعه به‌ ترتیب از قرار زیرند:
۱- توحید : به معنای یگانگی خداوند متعال است.

۲- عدل : به معنای آن است که افعال خداوند متعال از سر دادگری و شایستگی است و به هیچ کس ستم نمی‌کند و هر چیزی را در جای خویش نگه می‌دارد و با هر موجودی، چنانکه شایسته‌اَست رفتار می‌کند.

۳- نبوت : به معنای پیامبری محمد بن عبدالله و دیگر پیامبران الهی است.

۴- امامت : بدین معنا که پس از پیامبر اسلام دوازده امام معصوم منصب خلافت و امامت را بر عهده دارند و آنان منصوب خداوند متعال‌اند.

۵- معاد : به معنای آن است که روزی همه مکلفان برای بازخواست و حساب در پیشگاه الهی گرد هم می‌آیند و هر کس به پاداش و کیفر خویش می‌رسد. (قیامت)

فروع دین نیز به مجموعه ده عمل اسلامی که انجامشان واجب‌ است اطلاق می‌شود که از قرار زیرند:

۱- نماز

۲- روزه

۳- خمس

۴- زکات

۵- حج

۶- جهاد

۷- امر به معروف (دستور به خوبیها و نیکیها)

۸- نهی از منکر (بازداشتن از بدیها و زشتیها)

۹- تولی (دوستى با دوستان خدا)

۱۰- تبری (دشمنى با دشمنان خدا)

واژه وحی در قرآن به معناهای زیر به کار رفته‌است[۵]:

الهام فطری به انسان، همانند الهام به مادر موسی که فرزندش را به رود نیل بیندازد.(سوره قصص، آیه ۷)
الهام غریزی به حیوانات، همانند الهام به زنبور عسل (سوره نحل، آیه ۶۸)
فرمان به جمادات، همانند فرمان دادن به زمین در آستانه روز قیامت (سوره زلزال، آیه ۵)
وسوسه شیطانی (سوره انعام، آیه ۱۱۲)
اشاره سریع، (سوره مریم، آیه ۱۱)
خبردادن و آگاهیدن (سوره آل عمران، آیه ۴۴)
رویا؛ همانند رویای ابراهیم دربارهٔ ذبح فرزندش.
تشریعی؛این قسمت از وحی مخصوص پیامبران است.

بنابر دیدگاه نصر حامد ابوزید کلمه «وحی» در زبان قرآن یک واژه اساسی و یک مفهوم اصلی برای حکایتگری از «نص» و «متن» است. البته در زبان قرآن اسامی دیگری مثل «قرآن، ذکر، کتاب» وجود دارد که اسمی برای متن و نص قرآنی است. اما اسم «وحی» نسبت به سایر اسامی مثل کتاب و ذکر از نظر معنا وسیعتر و گسترده‌تر است.و احتمالا واژه «وحی» همه معانی آن‌ها را در بردارد

لطفا درباره رابطه دين و سياست و تفاوت و شباهتش توضیح دهید و این که چرا دین و سیاست به هم مرتبطند و نمی شود آنها را از هم جدا کرد؟

ممنون